Ο ηθοποιός που ποτέ δεν ξέπεσε στην εκποίηση της τέχνης του και που ανήκει σε μια γενιά πολιτικής συνειδητοποίησης και έντονης δράσης, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος που πιστεύει ακόμη πως η ουσία της ζωής ενός ηθοποιού είναι ο «ασκητισμός» μιλά για την Ελλάδα του σήμερα.
«Δεν είμαι πολίτης της πολυθρόνας, της παντόφλας και της καρό κουβέρτας.
Ο μόνος τρόπος να οξυγονώνω το μυαλό μου είναι η επαφή με την πραγματικότητα» και προσθέτει: «Η δικιά μου η γενιά πέρασε μέσα από αλλεπάλληλες δυσκολίες. Κάθε τόσο ο κύκλος της ιστορίας μας έριχνε κι από μια σφαλιάρα. Και ξανά προς τη δόξα τραβάγαμε…».
Ο ίδιος επισημαίνει πως το 1940 ο εχθρός ήταν απέναντι, γνώριζες ποιος είναι κι από πού έρχεται, ενώ τώρα εξηγεί: «Τώρα δεν τον ξέρω τον εχθρό. Δεν γνωρίζω πού βρίσκεται και από πού με πολεμάει. Είναι εμπρός μου; Είναι πλάι μου; Πίσω μου; Μήπως είμαι εγώ ο ίδιος; Τερατώδες».
Ο Έλληνας που έκανε το Όσκαρ του χερούλι της τουαλέτας του
Ο σπουδαίος ηθοποιός αναφέρει πως στην εποχή μας δεν υπάρχουν μεγέθη όπως ο Κουν, ο Χατζηδάκις, ο Τσαρούχης και χαρακτηριστικά περιγράφει την εξής ιστορία:
«Ο Βασίλης Φωτόπουλος, ο οποίος κέρδισε το όσκαρ σκηνογραφίας το ’64 στην ταινία του Κακογιάννη «Ζορμπάς ο Έλληνας», είχε τοποθετήσει το συγκεκριμένο αγαλματίδιο ως χερούλι της αλυσίδας που κρεμόταν από το καζανάκι της τουαλέτας, λέγοντας “Αυτή είναι η σωστή του χρήση”».
Τέλος, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος μ΄ένα τίτλο χαρακτηρίζει τους καιρούς που ζούμε. Ποιος είναι αυτός;«Η δημοκρατία του σουτιέν» και προσθέτει: «Βλέπω αυτό το διαφημιστικό που για τον εφαρμοστό στηθόδεσμο που παίζεται τριακόσιες φορές την ημέρα στην τηλεόραση. Έχουμε μάθει τα πάντα για την υποστήριξη μαστών. Λες και το πρόβλημα δεν είναι το πεσμένο ηθικό, αλλά το πεσμένο στήθος».
Πηγή: Real Life