Σε τι κόσμο, μπαμπά, μ΄ έχεις φέρει να ζήσω,
δε μου κάνει, μαμά, επιστρέφεται πίσω,
σε τι κόσμο, μπαμπά, μ΄ έχεις φέρει να ζήσω,
με στενεύουν λουριά, πώς να τον συνηθίσω.
Τόσος κόπος γιατί, τόσο αίμα και δάκρυ
να μπορούσα με κάτι να τον κάνω καπνό,
όλα τέλειωσαν πια, όλα πήγαν χαμένα,
ένα μένει σ΄ εμένα, να του βάλω φωτιά.
Ω! τι κόσμος μπαμπά, ποιοι τον σκάρτεψαν τόσο
να `ναι όλα στραβά, τον πουλώ όσο όσο,
κάνε κάτι μπαμπά, δεν αντέχω, θα φύγω,
είναι κρίμα μαμά, άλλαξέ τον και λίγο.
Τόσος κόπος γιατί, τόσο αίμα και δάκρυ
να μπορούσα με κάτι να τον κάνω καπνό,
όλα τέλειωσαν πια, όλα πήγαν χαμένα,
ένα μένει σ΄ εμένα, να του βάλω φωτιά.
Κώστας Μουρσελάς
