φωτο
Κατοχικά σύνδρομα στην γειτονιά εκείνα τα χρόνια ....
Μπακανιάρικα τα παιδιά με τα κόκκαλα πεταμένα έξω και το χρώμα του Κινέζου
στο πρόσωπο.
Η ραχίτιδα μεγάλο πρόβλημα επίσης....
Συνηθισμένες τέτοιες εικόνες παιδιών ...
Το μουρουνέλαιο αποτελούσε την ισχυρότερη και ταυτόχρονα φθηνότερη λύση στο μεγάλο αυτό πρόβλημα…
Πώς να τα χορτάσουν;
Το κρέας Κυριακάς και Εορτάς και με αυστηρή μερίδα με τα υπόλοιπα μεγαλύτερα
μέλη της οικογένειας να γλείφουν τα κόκκαλα ή καλύτερα να τα περνάνε δεύτερο
χέρι....
"...αμ δεν θα τα πετάξω λεφτά δώσαμε τόσο ψαχνό έμεινε..."
Πόσες φορές άκουγα αυτή την φράση;
Ακόμα και ο σκύλος της αυλής ήταν σκελετωμένος ο φουκαράς γιατί υπήρχαν άλλοι
πρίν από αυτόν που περιποιόντουσαν τα αποφάγια.
Όσο για τους γέρους;
Εκεί το δράμα....
"...να φάτε εσείς οι νέοι πρώτα εμείς δεν έχουμε ανάγκη..."
Στα εξήντα τους και ήταν του τάφου ...
Οι οδηγίες από τους γιατρούς για τα παιδιά ήταν τα σιρόπια τα βιταμινούχα
που έπαιρναν και οι γέροι μήπως σταθούν καλύτερα.
Η αβιταμίνωση χτύπαγε τα παιδιά και στα πόδια....
Μουρουνέλαιο ....
Στο σχολείο απαραίτητο στο διάλειμμα ...μια κουταλιά της σούπας και η αναγούλα
προ των πυλών.
Στην σειρά όλοι περίμεναν το μαρτύριο....
Έστελναν οι σύμμαχοι από δαύτο μαζί με εκείνο το τυρί που έμοιαζε
με σαπούνι και που το πήγαινες και στο σπίτι.
Ο τενεκές γινότανε γλάστρα της αυλής...και είχε μπόλικες τέτοιες γλάστρες
και κάμποσα παιδιά.
πίσω στα παλιά