Με απλά λόγια το Τριώδιο είναι η χρονική περίοδος που οι Χριστιανοί ετοιμάζονται για την νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής.
Συμπτωματικά κορυφώνονται και οι "διαπραγματεύσεις"της νέας Ελληνικής
Κυβέρνησης με τους δανειστές μας.
Το ερώτημα είναι αν η νηστεία θα συνεχιστεί και πέραν της Σαρακοστής.
Καλοί οι τσαμπουκάδες...ωραία τα νταηλίκια του ατρόμητου υπουργού οικονομίας
αλλά αν γίνει η στραβή αυτός θα την κάνει για τα εξωτερικά όπου ζούσε
και εργαζότανε πολλά χρόνια.
Εμείς εδώ τι θα κάνουμε;
Θα ξαναδούμε τα ξενιτεμένα μας παιδιά που τα έστειλαν εκεί οι προηγούμενοι;
Ας σταματήσω όμως εδώ και ας γυρίσω πίσω στα παλιά όταν άρχιζε το Τριώδιο
με τις Απόκριες με τις νηστείες των ηλικιωμένων κ.λ.π.
"...ούτε λάδι παιδάκι μου δεν πρέπει...εσείς να τρώτε είσαστε παιδιά..."
Αυτά από την γιαγιά της αυλής ή καλύτερα της γιαγιάς όλων των παιδιών
των νοικαρέων.
Η αδενοπάθεια στα παιδιά θέριζε τότε και η νηστεία ακουγότανε περίεργα.
Δεν κατάλαβα ποτέ πώς επιβίωνε αυτή η σκελετωμένη γιαγιά...
Όπως και πόσο χρονών ήταν...και η ίδια δεν θυμότανε ακριβώς.
Το μικρό ταβερνάκι της γειτονιάς και την Σαρακοστή είχε τους ξεροσφύριδες
πελάτες τους.
Γνωστοί σε όλους και πιστοί στο ωράριό τους...έπιαναν στασίδι από το απόγευμα
στο τσίγκινο τραπεζάκι κάτω από τα βαρέλια με το συνηθισμένο μενού
λίγες ελιές και στουμπισμένο κρεμμύδι.
Δεν βαριέσε δεν πειράζανε κανένα...
Τα παιδιά από τον ψιλικατζή αγοράζανε τις χάρτινες μουτσούνες με το λαστιχάκι
και κυνηγιόντουσαν με αυτές στον δρόμο φοβίζοντας το ένα το άλλο.
Περίμεναν πότε θα φορέσουν τις αποκριάτικες στολές τους ...
Εκεί ήταν το πρόβλημα των γονιών...οικονομικό φυσικά...
Έτσι άρχιζαν οι αυτοσχεδιασμοί και οι τσακωμοί....ένα χάρτινο καπέλο
με χάρτινη μάσκα δεν έκανε τον Ζορρό τον ατρόμητο μασκοφόρο.
Ο απέναντι είχε την πραγματική στολή που του είχαν αγοράσει
και έβγαινε στον δρόμο με την μπέρτα και το σπαθί και τον κοιτούσαν
οι υπόλοιποι για να δώσει την λύση κάποιος από την παρέα...
"...πάμε στα αρχαία (αλάνα στην Ακαδημία Πλάτωνος) να παίξουμε μπάλα...."