Ζαχαροπλαστείον Μηλιώνη στην Πατησίων...κάποτε...
Στάση Αγγελοπούλου δίπλα στο Τέλειον ένα άλλο γνωστό ζαχαροπλαστείο.
Ο Μηλιώνης γνωστός για τα κράπφεν τα Γερμανικά ....
ένα ψωμάκι με ζάχαρη από πάνω και μαρμελάδα από μέσα.
Ξεκινούσε η παρέα για χαβαλέ βόλτα από το Τέρμα Πατησίων
σταματώντας έξω από τα σινεμά να δεί τις προθήκες με τις
φωτογραφίες από σκηνές του έργου και έφτανε στου Μηλιώνη
για κραπφενάκι.
Το "Τέλειον"είχε γλυκά που δεν τα εύρισκες στο μικρό ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς
που έγραφε ΕΒΓΑ απ΄έξω και ήταν γνωστό ως ΕΒΓΑΤΖΊΔΙΚΟ.
Όπως τα περίφημα μαρόν γλασέ και που είχαν και ξενικό όνομα και τόπαιζες
και σπουδαίος αν συνόδευες καμμία αιθέρια ύπαρξη ή καλύτερα σκορδόπιστη
που πολιορκούσες καιρό.
To "Tέλειον"είχε μια διαφορετική πελατεία μέσης ηλικίας
καλύτερης κοινωνικής τάξης άσχετο αν κάποιοι είχαν μόνον το όνομα
και αν τους γύριζες ανάποδα δεν έπεφτε ούτε δίφραγκο.
Άραζαν τα ταξί απ΄έξω και κατέβαιναν κυρίες ντυμένες ανάλογα με την κοινωνική τους θέση όπως έλεγαν τότε.
Σε επισκέψεις ονομαστικών εορτών θα εντυπωσίαζες με ένα κουτί
γλυκά από αυτό το ζαχαροπλαστείο.
Τα καλά ζαχαροπλαστεία καθιερώθηκαν με την ποιότητά τους
και δεν ήταν λίγα.
Μεγάλη ποικιλία και το κυριότερο η φρεσκάδα τους γιατί απλά
είχαν κίνηση και δεν έμεναν για τις επόμενες ημέρες.
Στα μικρά ζαχαροπλαστεία στις γειτονιές τα γλυκά ήταν πολυκαιρινά
λόγω μικρής κατανάλωσης.
Καταλάβαινες την διαφορά με την πρώτη κουταλιά...
Υπήρχαν και παρατράγουδα ή καλύτερα παρενέργειες από τις μπαγιάτικες
πάστες και άκουγες τις συμβουλές σε κάποιον που είχε δυσκοίλια....
"...πάρε μια σοκολατίνα από τον ΕΒΓΑΤΖΗ και ...θα "βγείς αμέσως..."
πίσω στα παλιά