Η εργασία για την γυναίκα εκείνα τα χρόνια που ανήκε σε καλύτερη κοινωνική τάξη
ήταν υποτιμητική για τον άντρα της.
Έπρεπε το ζευγάρι να ανήκει σε κατώτερη κοινωνική τάξη για να δουλεύει η γυναίκα.
Οι συνηθισμένες δουλειές ήταν σε εργοστάσια....αν είχαν βγάλει το γυμνάσιο
μάθαιναν γραφομηχανή ώστε να έχουν πρόσβαση σε επιχειρήσεις...δικηγορικά γραφεία ως δακτυλογράφοι.
Στην γειτονιά οι περισσότερες γυναίκες κάπου δουλεύανε απ΄ότι θυμάμαι
και οι περισσότερες ήταν παντρεμένες γιατί ανύπαντρη και πατημένα τα 25 κάτι περίεργο σήμαινε και η ταμπέλα της γεροντοκόρης δεν αργούσε να μπεί.
Οι γιαγιάδες κρατούσαν τα παιδιά και όπου δεν υπήρχαν οι γειτόνισες βοηθούσαν
εναλλάξ σε αυτό.
Εικόνες....
Σάββατο απόγευμα τα ζευγάρια φορώντας τα καλά τους έβγαιναν αγκαζέ για την βόλτα τους.
Εκεί συναντιόντουσαν οι φίλοι και κανόνιζαν την βραδυνή τους έξοδο πού αλλού σε κάποιο κουτουκάκι ρεφενέ.
Η αγκαζέ βόλτα ήταν το χαρακτηριστικό της εποχής...
Οι κάπως προχωρημένοι είχαν εφαρμόσει το απογευματινό τσάϊ συνήθως 6-8 το απόγευμα...
Αυτούς στην γειτονιά τους έλεγαν...ψωριαρέους ότι μεγαλοπιάνονται δηλαδή
και την γυναίκα την αποκαλούσαν...Μαντάμ Σουσού κάτι πολύ διαδεδομένο τότε
στον Βούθουλα...λόγω καταγωγής της ηρωϊδας του Ψαθά.
Το μπλουζ ήταν στην μόδα....τότε χόρευαν σε ζευγάρια ...αργότερα με την γρήγορη
μουσική τα ζευγάρια χόρευαν χωριστά.
Να μην ξεχάσω τα ποτά της εποχής των προχωρημένων....βερμούτ...πίπερμαν
στα μικρά μπαράκια με τα τζουμπόξ...
Δύσκολα να τα αποδεχτούν αυτά στην γειτονιά και φυσικά το κορίτσι την πλήρωνε
και έπαιρνε την ταμπέλα....εξόλης και προόλης...δηλαδή ένα σκαλοπάτι πριν
το καλντερίμι.
Στα απογευματινά "δελτία ειδήσεων"οι κακές γλώσσες κόβανε και ράβανε.
Όταν όμως κάποια μοντέρνα κοπέλα έκανε ένα καλό γάμο άκουγες...
"...ορίστε ξεβράκωτη ήταν κούνησε την ουρά της τον βρήκε τον πλούσιο
οι δικές μας τι θα γίνουν..."
Δεν τις έπιανες πουθενά....
πίσω στα παλιά