Όσες φορές να γράψεις για την οδό (δρομάκι) Ξούθου πίσω από την Ομόνοια
όλο και κάτι θα έχεις ξεχάσει.
Η Σωκράτους μπροστά και αρχίζοντας με τα Δεκεμβριανά (1944) και τις μάχες
εκεί και το αρχηγείο του ΕΛΑΣ της περιοχής...λαϊκοί δρόμοι για να το ευθυμήσω.
Η περιοχή αυτή πρίν και μετά και αργότερα από όλα αυτά είχε οίκους ανοχής...
Δεν τους ήξεραν έτσι....μπουρδέλα τους έλεγαν και οι εκδιδόμενες που δούλευαν
σε αυτά είχαν συχνές συγκρούσεις με τις συναδέλφους των ...τις καλντεριμιτζούδες.
Δεν είχαν στέγη αυτές...το καλντερίμι ήταν η πιάτσα τους και μάλιστα κοντά
στα "σπίτια"όπου υπήρχε και η πελατεία...έριχναν και την τιμή γιατί δεν είχαν
έξοδα.
Τα επεισόδια συχνά και οι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής περνούσαν δύσκολα.
Μαλλιοτραβήγματα ...μαχαιρώματα μεταξύ των νταβατζήδων οπότε η αστυνομία
έστησε ένα τμήμα στην Σωκράτους για να ηρεμήσουν τα πνεύματα...
το θρυλικό 4ο.
Δεν ήταν και προνομιακή η μετάθεση του αστυνομικού σε αυτό το τμήμα.
Αργότερα στην Ξούθου οι φαρμακαποθήκες ανοίγουν η μια δίπλα στην άλλη...
Κέντρο βλέπεις και τα φαρμακεία είχαν άμεση εξυπηρέτηση...
Δεν άντεξαν και αυτές...βλέπεις η περιοχή ήταν συνώνυμη με τo SEX.
Έκαναν εμφάνιση τα "λουτρά"γνωστά και ως στέκια αυτών που είχαν "ειδικές προτιμήσεις" και παρ΄όλο ότι το αστυνομικό τμήμα ήταν δίπλα τα επεισόδια και οι καυγάδες δεν έλειπαν.
Παραδίπλα και τα κακόφημα μπαράκια ...για όλα τα γούστα και με επώνυμους
ενίοτε πελάτες που μπροστά στο πάθος τους κουρέλιαζαν την φήμη τους.
Τα τραβεστί μπήκαν και αυτά στο παιχνίδι και το περιπολικό έτρεχε και δεν έφτανε
μαζεύοντας ξεμαλλιασμένες περούκες και ψιλοτάκουνες γόβες ...με αντρικά νούμερα.
Εκεί τελειώνει η ιστορία της Ξούθου και του κομματιού της Σωκράτους...
Οι αλλοδαποί θα είναι πλέον οι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής που προσπαθούν
να επιβιώσουν με κάθε τρόπο.
Τα παλιά διαμερίσματα γίνονται υπνωτήρια...αποθήκες ψυχών.
Το τελειωτικό πλήγμα στην Ξούθου θα δώσουν τα ναρκωτικά...
"επίσημος"χώρος "βαρέματος"σε κοινή θέα και με τα βαποράκια να περνούν
μπροστά από την πελατεία τους ρωτώντας...αν έχουν λεφτά ή καλύτερα
εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν.
πίσω στα παλιά