Οι σφεντόνες δεν έλειπαν από τις κωλότσεπες των αγοριών εκείνα τα χρόνια.
Το περιοδικό ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ με τον Διαβολάκο και την σφεντόνα του
που χτύπαγε τους Γερμανούς ήταν ακόμα ένα κίνητρο.
Τα ψιλικατζίδικα πουλούσαν το ειδικό λάστιχο.....
Τις έφιαχναν από κλαριά δέντρων και υπήρχαν άφθονα και στους δρόμους
και στις αυλές.
Βάζανε κανένα τενεκεδάκι για στόχο και οι θερμότεροι κανένα σπουργίτι....
Υπήρχαν και ατυχήματα στον πετροπόλεμο με την πάνω γειτονιά....
Ανοιγμένα κεφάλια....μαυρίσματα στα πόδια στην καλύτερη.
Στις παρέες πάντα υπήρχε και ο "τρομοκράτης" που δεν δίσταζε
να σημαδέψει το τζάμι της γειτόνισας που δεν χώνευε επειδή έδιωχνε
τα παιδιά που έπαιζαν κάτω από το παράθυρό της.
Μια φορά είχε βάλει στο πρεβάζι της ένα βάζο με βύσσινο και έγινε στόχος
του ζωηρού με αποτέλεσμα οι γειτόνισες να έρθουν στα χέρια η μια υπερασπίζοντας το βάζο της και η άλλη την παιδική αθωότητα του γυιού της.
Πίσω στα παλιά