Όταν κατέβαινες στο Κέντρο της Αθήνας γνώριζες τους δρόμους
που θα εύρισκες αυτό που ζητούσες.
Η Δημοτική Αγορά της Αθήνας ξεκίνησε από την Πλατεία Ηρώων (Ψυρρή)
για λίγο όμως για να γίνει τελικά στην σημερινή της θέση.
Έτσι άρχισαν να ανοίγουν τριγύρω μαγαζιά τροφίμων στους γύρω δρόμους
Ευριπίδου...Σοφοκλέους...Σωκράτους και σε κάθετους σε αυτούς.
Είχαμε στην Ευριπίδου μαγαζιά με μπαχαρικά και αλλαντικά...
στην Σωκράτους με τρόφιμα...στην Σοφοκλέους ξηροί καρποί και τυριά
ονόματα όπως ο Ζαφόλιας και ο Ρήγος κάτι αντίστοιχο με τους Λουμίδη
και ΜΠΡΑΒΟ στους καφέδες στα Χαυτεία.
Ακόμα και οι ελιές είχαν την πιάτσα τους στην οδό Διπλάρη και τα σκόρδα
στην Επικούρου.
Στην οδό Μιαούλη η πιάτσα των τσαγκαράδων όπου αγόραζαν όλα
τα υλικά τους.
Δέρματα για σόλες....καρφιά...ξυλόκαρφα...πέταλα τότε τα έβαζαν
για να μην χαλάνε γρήγορα τα παπούτσια στους χωματόδρομους
στις γειτονιές της Αθήνας.
Δέρματα για σόλες....καρφιά...ξυλόκαρφα...πέταλα τότε τα έβαζαν
για να μην χαλάνε γρήγορα τα παπούτσια στους χωματόδρομους
στις γειτονιές της Αθήνας.
Η Ευριπίδου δείχνει να αντέχει στον χρόνο και να κρατάει την παράδοση
με την βοήθεια και κάποιου διατάγματος.
Ελπίζω κάποτε ότι αυτούς που ψηφίζουμε με πάθος και δυστυχώς