Πήρα ένα μήνυμα από παλιό συμμαθητή στο γυμνάσιο (εποχή Αμφίπολης)...
Mεταξύ των άλλων έγραφε....
"Γειά σου φίλε μου και παλαιέ συμμαθητά...
Νάσαι καλά, το "πίσω στα παλιά " , με παρηγορεί, με γυρνάει πίσω , εδώ (στην ξένη Χώρα) που εργάζομαι .. "
Έχουμε βρεθεί μέσω του "πίσω στα παλιά"και δεν έχουμε ποτέ συναντηθεί..
εγώ δεν το επιθυμώ προτιμώντας τις αναμνήσεις.
Χάρηκα πολύ...είναι γιατρός σε ξένη Χώρα ...
"ΑΛΛΑ, βρε φίλε η Ελλάδα είναι μόνον μία ! "μου γράφει και γύρισε πίσω
και αυτός στα παλιά Πατήσια εκεί στα χρόνια του σχολείου.
Είπαμε έχω γυρίσει κάμποσες γειτονιές με τα ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑΙ...
Θυμήθηκε το γυμνάσιο το είχε επισκεφθεί και....
"...Πάντως μπορεί να εκτίσθει νέο κτίριο στο 18, αλλά το μεγάλο δένδρο στην γωνία παραμένει....."
Στην εποχή μας στεγαζότανε σε μια παλιά βίλα...το γραφείο του γυμνασιάρχη
ήταν στο καθιστικό...θυμάμαι την τάξη μου στην κουζίνα....σαλόνι...κρεβατοκάμαρες
είχαν ταμπελάκι απ΄έξω Α1...Β2 κ.λ.π.
Με καθαρεύουσα ο γιατρός με συγκίνησε.....
Θυμήθηκε τον παλιό κινηματογράφο ΑΡΜΟΝΙΑ...
και απέναντι το στέκι τα σφαιριστήρια.
Την Πατησίων την έπιανες από το Τέρμα και προχωρούσες και μετρούσες τα χειμερινά σινεμά...
ΑΝΤΖΕΛΑ...
ΠΙΓΚΑΛ...
ΣΕΛΕΚΤ...
Α΄προβολής ενώ η ΑΡΜΟΝΙΑ στο τέρμα ήταν ΑΒ...έβαζε την ταινία Α΄προβολής
την επόμενη εβδομάδα και είχε φθηνότερο εισιτήριο.
Βέβαια τον παλιό συμμαθητή δεν μπορώ να τον φέρω στην μνήμη εκείνων
των χρόνων.
Οι φωτογραφίες οι σχολικές σπάνιες ...έβγαιναν σε κάποιες εκδρομές
αλλά κάποιοι δεν πήγαιναν "δια λόγους υγείας"...είχαν ένα κόστος.
Ο γιατρός ως ειδικός φυσικά και αφού υπολόγισε τα χρόνια γράφει
για τους καθηγητές μας....
".... με μ.ο. ζωής τα 76, λογικά δεν ζούν, αλλά οι χρονικοί προσδιορισμοί,
"πρέπει να πέθανε αρχές του 90 " , έχουν μια γοητεία !!!"
Και τελειώνει με την καλύτερη ευχή....
"Νασαι καλά και πάντα υγιής !!!"
Και εσύ γιατρέ μου με όλη μου την καρδιά!