Το είδα χθες στο Μοναστηράκι, σε ένα πάγκο από τους ευκαιριακούς παλαιοπώλες μαζί με διάφορα άλλα αντικείμενα, το παλιό τσίγκινο κουτί μιας ολλανδικής εταιρείας που εμπορεύονταν είδη ζαχαροπλαστικής να είχε στις πλευρές του σταμπωμένα τέσσερα πρόσωπα που απ’ ότι ξέρω έπαιξαν σημαντικό ρόλο στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και οι αποφάσεις τους καθόρισαν την εποχή που ακολούθησε.
Επρόκειτο για τον 28ο Πρόεδρο των ΗΠΑ, Γούντροου Γουίλσον, τον άγγλο Πρωθυπουργό Λουντ Τζορτζ, τον στρατάρχη της Γαλλίας Φερδινάδο Φος και τον βασιλιά Αλβέρτο 2ο. Οι δυο πρώτοι συμμετείχαν , μαζί με το γάλλο πρωθυπουργό Ζορζ Κλεμανσό υπέγραψαν τη συνθήκη των Βερσαλλιών, ο Φος υπήρξε ο στρατάρχης των Συμμάχων ενώ για τον βασιλιά, συμπαθάτε με που δεν κατάφερα σήμερα να βρω πολλά στοιχεία.
Η συνθήκη των Βερσαλλιών (1919) είναι η Συνθήκη ειρήνης που τερμάτισε επίσημα τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ανάμεσα στην Αντάντ (γαλλ. Entente) και την Γερμανική Αυτοκρατορία. Μετά από έξι μήνες διαπραγματεύσεων, που έλαβαν χώρα στη Διάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού, η συνθήκη υπεγράφη ως συνέχεια της ανακωχής της 11ης Νοεμβρίου 1918 του δάσους της Κομπιένης. Παρότι υπήρχαν πολλές διατάξεις στη Συνθήκη, μία από τις πιο σημαντικές όριζε ότι η Γερμανία αποδεχόταν την πλήρη ευθύνη για την έναρξη του πολέμου και, σύμφωνα με τα άρθρα 231-248, αποδεχόταν να πληρώσει πολεμικές αποζημιώσεις σε διάφορες χώρες.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Πολλά αν αναλογιστούμε την πορεία που έκανε αυτό το κουτί, από το ολλανδικό εργοστάσιο σε διάφορα σπίτια και κουζίνες ενενήντα τόσα χρόνια μέχρι τον πάγκο στο Μοναστηράκι για να πωλείται ως συλλεκτικό αντικείμενο. Σε όλο αυτό τον καιρό πρέπει να κατασκευάστηκαν δισεκατομμύρια κουτιά για διάφορα προϊόντα, αλλά αυτό που μετέφερε ένα αισιόδοξο μήνυμα για τους νικητές των Γερμανών και οπωσδήποτε ένα γλυκό περιεχόμενο για κάθε πικραμένο ίσως, κατάφερε και επέζησε να το μεταφέρει ακόμη και να ζητάει γι’ αυτό ο παλαιοπώλης 50 ευρώ!!!