Στην Πλατεία Αβησσυνίας στο Δημοπρατήριο στο Γιουσουρούμ στο Μοναστηράκι...
Πολλά ονόματα για την παλιά φτωχομάνα της Αθήνας.
Εύρισκες και βρίσκεις ότι μπορείς και δεν μπορείς να φανταστείς...
Η εφημερίδα ΣΚΡΙΠ έγραφε το 1898
«Φοβερόν αδίκημα […] προσγίγνεται εις μέγιστον αριθμόν των εμπόρων μας. Πρόκειται περί των εν τω Δημοπρατηρίω καταστηματαρχών ετοίμων ενδυμάτων, οίτινες αδυνατούντες οι ατυχείς να συναγωνισθώσι προς τα παρατεταγμένα εν τη πλατεία του Δημοπρατηρίου δίκην καλυβών άπειρα καροτσάκια και τραπέζια, εφ’ ων πωλούνται έτοιμα επίσης ενδύματα, ευρίσκονται εις την φρικώδη θέσιν, λόγω της αστυνομικής ανοχής, να κλείσωσι τα καταστήματά των»
Για αθέμιτο ανταγωνισμό δηλαδή...
Είχαν πρόβλημα τα μαγαζιά της περιοχής ....
Ο κοσμάκης πήγαινε στα μεταχειρισμένα και ντυνότανε...
Και όχι μόνο...
Άνοιγε καινούργιο σπιτικό δηλαδή νοίκιαζε ένα δωμάτιο σε μια αυλή
μιας συνοικίας της Αθήνας και πήγαινε μαζί με τον οδηγό και την τρίκυκλη
μοτοσυκλέτα του που έγραφε ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑΙ και αγόραζε
από το Γιουσουρούμ ένα κρεβάτι...μια ντουλάπα...καναδυό καρέκλες και ένα
μικρό τραπέζι...ελαφρώς μεταχειρισμένα σε πολύ καλή κατάσταση όπως διαφήμιζε
ο παλαιοπώλης.
Δυστυχώς και στις ημέρες μας τα μεταχειρισμένα παπούτσια και ρούχα
ξαναγύρισαν πάνω στα σεντόνια της Πλατείας Αβησσυνίας με πολλούς
πρόθυμους αγοραστές.
Το παράπονο των παλιατζήδων είναι ότι δύσκολα βρίσκουν στους
κάδους από αυτά.
πίσω στα παλιά