φωτο
Αν κάνεις μια βόλτα στην Αθήνα θα δείς σκηνές από τα παλιά και εννοώ αυτούς που τις θυμούνται.
Άστεγοι και στεγασμένοι περιμένουν στην σειρά για να τους δώσουν μεταχειρισμένα ρούχα γι αυτούς για την οικογένειά τους.
Μωρέ ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτοί που νοιάζονται θα σκεφτείς και σωστά.
Ποιός θα φανταζόταν ότι θα ξαναέβλεπε τις ίδιες εικόνες.
Ας γυρίσουμε πίσω λοιπόν...
Έφυγαν οι Γερμανοί ήρθε ο εμφύλιος και στις γειτονιές της Αθήνας προσπαθούσε
ο κοσμάκης να μαζέψει τα κομμάτια του.
Δεν ήταν λίγες οι οικογένειες που είχαν χάσει ανθρώπους τους...χήρες...
ορφανά.
Άλλοι ξαναπήραν το όπλο και έφυγαν από τα σπίτια τους.
Οι σύμμαχοι έστελναν σε τσουβάλια μεταχειρισμένα ρούχα και οι Αρχές
(τέλος πάντων) τα μοίραζαν στον κοσμάκη.
Έβγαιναν με ντουντούκες και ενημέρωναν για τα σημεία διανομής...έξω από τα νεκροταφεία κ.λ.π.
Για γέλια και για κλάμματα οι εικόνες...
Μπακανιάρηδες οι περισσότεροι έμπαιναν στις ευρύχωρες χλαίνες των καλοταϊσμένων συμμάχων και χανόντουσαν.
Άσε την μυρουδιά από το αντιψυρικό ψέκασμα...
Ουρές και άντε και τελείωνε περιμένουν κι άλλοι...
Γυναικεία ρούχα γυαλιστερά...ταφτάδες με βάτες και πού να το φορέσει η φουκαριάρα κυρία της αυλής που θα την έπαιρναν στον μεζέ.
Δεν βαριέσε μάζευαν ότι τους έδιναν και το έριχναν στην πλάκα...
Μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο;
Το πρόβλημα ήταν τα παπούτσια...τα καινούργια ακριβά τα άτιμα.
Ποιός πέταγε τα παλιά...είχαν καινούργια;
Τα απογεύματα μαζευότανε η συμμορία στο τσαγκαράδικο του παππού για να ακούσει ιστορίες που δεν πρόκανε από την πολύ δουλειά όπως έλεγε.
Αν έβγαζε λεφτά;
Όχι ίσα ένα μικρό μεροκάματο...
Oι περισσότεροι στην γειτονιά ήταν σε άθλια κατάσταση...έβαζαν χαρτόνι κάτω από την κάλτσα για να μπαλώσουν την τρύπα στην σόλα.
Δεν θυμάμαι όμως να διαμαρτύρονται .....όλοι έβραζαν στο ίδιο καζάνι...τα ρούχα περνούσαν από οικογένεια σε οικογένεια.
Οι κατσαρόλες με το φαϊ ήταν κοινόχρηστες...ακόμα και το τεφτέρι του μπακάλη.
Αυτός που είχε μούρη ακόμα να ψωνίζει αγόραζε και κάτι για τον γείτονα που δεν μπορούσε ούτε απ΄έξω από το μπακάλικο να περάσει.
Ποιός θα μπορούσε να φανταστεί ότι μετά από τόσα χρόνια θα ξαναβλέπαμε παρόμοιες εικόνες αλλά με "περισσότερο πολιτισμό";
πίσω στα παλιά