ΕΝΑΣ ΠΟΛΎ ΚΑΛΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΜΕ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΌ ΧΑΜΟΓΕΛΟ
Ο Μιχάλης Νικολινάκος (1923− 13 Δεκεμβρίου1994) ήταν Έλληναςηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στα Άλικα Λακωνίας, αλλά από μικρός εγκαταστάθηκε στον Πειραιά. Μετά το 1946, σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνώνκαι φοίτησε παράλληλα στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, ενώ υπήρξε και μαθητής του μεγάλου Δημήτρη Ροντήρη. Ήταν ψηλός, φωτογενής, κομψός, αρρενωπός. Έγινε σύντομα γνωστός και αγαπητός σε πολλές θαυμάστριες. Θεωρήθηκε ζεν πρεμιέ της εποχής εκείνης.
Ασχολήθηκε επίσης με την ζωγραφικήκαι χρησιμοποιούσε κυρίως μελάνια για να αποτυπώσει τις σκέψεις του. Το έργο του οποίου κρίθηκε εξπρεσιονιστικό, με καθαρό όμως προσωπικό τόνο. Υπήρξε επίσης πολύ γνωστός και ως σκιτσογράφοςμε συνεργασίες σε περιοδικά και άλλα έντυπα.
Η επίδοσή του όμως στον κινηματογράφο υπήρξε επιτυχής.
- Μπροστά στην αγχόνη (1968) .... Γρηγόρης
- Μια γυναίκα κατηγορείται (1966) .... Γιώργος Μαυροσπάθης
- Οι 300 Σπαρτιάτες (1962) .... Mύρων
- Εφιάλτης (1961) .... Τώνης Καρζής
- Η Νάνσυ την ψώνισε (1960) .... Βασίλης
- Το μυστικό του κόκκινου μανδύα (1960) .... Χρήστος Πάλλας
- Στρατιώτες δίχως στολή (1960)
- Ο Αλή Πασάς και η κυρα-Φροσύνη (1959) .... Μουχτάρ
- Έγκλημα στο Κολωνάκι (1959) .... Nάσος Καρνέζης
- Για το ψωμί και τον έρωτα (1959) .... Στέλιος
- Ψιτ... κορίτσια! (1959)
- Ο άνθρωπος του τρένου (1958)
- Το τελευταίο ψέμα (1957) .... Γαλανός
- Αγιούπα (1957) .... γιατρός
- Ο γενίτσαρος (1953) (ως Michel Nichol)
Αλέκος Παπανδρέου |