Ας υποθέσουμε ότι οι επιστήμονες του υπουργείου Οικονομικών δεν είχαν κάνει αυτά τα παιδαριώδη, προκλητικά λάθη, που εξόργισαν το πανελλήνιο.
Οτι δεν είχαν αντικρίσει εμβρόντητοι συμπολίτες μας τις τερατώδεις χρεώσεις για πατρογονική περιουσία ασήμαντης αξίας στα όρη και τα λαγκάδια της επικράτειας. Οτι ο ΕΝΦΙΑ, ο νέος φόρος για τα ακίνητα, ήταν αυτό που είχε διαφημιστεί: ένα φθηνότερο χαράτσι. Τότε θα ήταν όλα εντάξει; Είναι δηλαδή λογικό να πληρώνει φόρο για ένα διαμέρισμα κάποιος ενώ το χρωστάει στην τράπεζα και αδυνατεί να το αποπληρώσει; Αλλά ακόμη κι αν μπορεί να πληρώνει το χρέος, το σωστό δεν είναι να φορολογηθεί για το μέρος του ακινήτου που του ανήκει;
Ή μήπως στέκει να φορολογούνται με οποιονδήποτε υπολογισμό ακίνητα που δεν αποδίδουν ούτε ένα ευρώ σε δύσμοιρους ιδιοκτήτες, πλούσιους στα χαρτιά, πένητες στην ουσία;
Τα ακίνητα φορολογήθηκαν κατά την κατασκευή τους, φορολογούνται κατά τη μεταβίβαση, φορολογείται το εισόδημα που αποδίδουν και στο τέλος έρχεται και ο ΕΝΦΙΑ στον οποίο οι μανδαρίνοι του υπουργείου χρησιμοποίησαν τις αντικειμενικές αξίες προ κρίσης... Τρέλα.
Εχω όμως ένα ενδιαφέρον παράδειγμα: ηλικιωμένη κυρία, χήρα ετών 85, είχε την τύχη να κληρονομήσει από την οικογένειά της και τον σύζυγο τρία διαμερίσματα.
Στο ένα κατοικεί, τα άλλα τα νοικιάζει.
Το συνολικό της εισόδημα φτάνει τα χίλια ευρώ τον μήνα, τετρακόσια από σύνταξη και τα υπόλοιπα ενοίκια.
Κάποτε θα τη λέγαμε τυχερή, καθώς λίγο κάποιο κομπόδεμα στην τράπεζα, λίγο η ασφάλεια των ακινήτων, τα γεράματά της προδιαγράφονταν εξασφαλισμένα.
Γενιές Ελλήνων δούλεψαν πολύ σκληρά για κάτι τέτοιο.
Στα χρόνια της κρίσης το κομπόδεμα εξαντλήθηκε, τα ενοίκια μειώθηκαν, η σύνταξη κόπηκε αρκετά.
Για τα δώδεκα χιλιάρικα ετήσιο συνολικό εισόδημα φορολογείται με 1.200 ευρώ και επιπλέον καλείται να πληρώσει 2.500 ευρώ φόρο ακίνητης περιουσίας.
Δεν μπορεί να πληρώσει, να πουλήσει, να ζήσει.
Υπήρξε νομοταγής πολίτης, είναι η μάνα, η γιαγιά μας.
Δεν θα έπρεπε να φορολογείται καθόλου.
Το όνομά της στη διάθεση του προέδρου και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, που δίνουν λύσεις στα δύσκολα. Τα υπόλοιπα ονόματα όσων υποφέρουν υπάρχουν στα κιτάπια της εφορίας.
Μάτια δεν υπάρχουν να διαβάσουν.
Οτι δεν είχαν αντικρίσει εμβρόντητοι συμπολίτες μας τις τερατώδεις χρεώσεις για πατρογονική περιουσία ασήμαντης αξίας στα όρη και τα λαγκάδια της επικράτειας. Οτι ο ΕΝΦΙΑ, ο νέος φόρος για τα ακίνητα, ήταν αυτό που είχε διαφημιστεί: ένα φθηνότερο χαράτσι. Τότε θα ήταν όλα εντάξει; Είναι δηλαδή λογικό να πληρώνει φόρο για ένα διαμέρισμα κάποιος ενώ το χρωστάει στην τράπεζα και αδυνατεί να το αποπληρώσει; Αλλά ακόμη κι αν μπορεί να πληρώνει το χρέος, το σωστό δεν είναι να φορολογηθεί για το μέρος του ακινήτου που του ανήκει;
Ή μήπως στέκει να φορολογούνται με οποιονδήποτε υπολογισμό ακίνητα που δεν αποδίδουν ούτε ένα ευρώ σε δύσμοιρους ιδιοκτήτες, πλούσιους στα χαρτιά, πένητες στην ουσία;
Τα ακίνητα φορολογήθηκαν κατά την κατασκευή τους, φορολογούνται κατά τη μεταβίβαση, φορολογείται το εισόδημα που αποδίδουν και στο τέλος έρχεται και ο ΕΝΦΙΑ στον οποίο οι μανδαρίνοι του υπουργείου χρησιμοποίησαν τις αντικειμενικές αξίες προ κρίσης... Τρέλα.
Εχω όμως ένα ενδιαφέρον παράδειγμα: ηλικιωμένη κυρία, χήρα ετών 85, είχε την τύχη να κληρονομήσει από την οικογένειά της και τον σύζυγο τρία διαμερίσματα.
Στο ένα κατοικεί, τα άλλα τα νοικιάζει.
Το συνολικό της εισόδημα φτάνει τα χίλια ευρώ τον μήνα, τετρακόσια από σύνταξη και τα υπόλοιπα ενοίκια.
Κάποτε θα τη λέγαμε τυχερή, καθώς λίγο κάποιο κομπόδεμα στην τράπεζα, λίγο η ασφάλεια των ακινήτων, τα γεράματά της προδιαγράφονταν εξασφαλισμένα.
Γενιές Ελλήνων δούλεψαν πολύ σκληρά για κάτι τέτοιο.
Στα χρόνια της κρίσης το κομπόδεμα εξαντλήθηκε, τα ενοίκια μειώθηκαν, η σύνταξη κόπηκε αρκετά.
Για τα δώδεκα χιλιάρικα ετήσιο συνολικό εισόδημα φορολογείται με 1.200 ευρώ και επιπλέον καλείται να πληρώσει 2.500 ευρώ φόρο ακίνητης περιουσίας.
Δεν μπορεί να πληρώσει, να πουλήσει, να ζήσει.
Υπήρξε νομοταγής πολίτης, είναι η μάνα, η γιαγιά μας.
Δεν θα έπρεπε να φορολογείται καθόλου.
Το όνομά της στη διάθεση του προέδρου και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, που δίνουν λύσεις στα δύσκολα. Τα υπόλοιπα ονόματα όσων υποφέρουν υπάρχουν στα κιτάπια της εφορίας.
Μάτια δεν υπάρχουν να διαβάσουν.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ