Βουλιαγμένη 1957 / ένα ερωτευμένο ζευγάρι ποζάρει με φόντο το αραιοκατοικημένο προάστιο και την εντελώς παρθένα παραλία της Ωκεανίδας / προσπαθώ να καταλάβω τι μπορεί να είναι το Bamboo Village της επιγραφής / κάποια έκθεση με μπαμπού; / αλλά, στου διαόλου το κέρατο που ήταν τότε η Βουλιαγμένη; / μήπως ένα εξευρωπαϊσμένο καφέ, όπου οι συνηθισμένοι από τις άβολες καρέκλες καφενείου Έλληνες της δεκαετίας του '50 απολάμβαναν την άνεση μιας πολυθρόνας μπαμπού; / θα ήθελα σαν τρελός να «τρύπωνα» στη φωτογραφία και οι δύο ερωτευμένοι να με ξεναγούσαν στην Αθήνα του 1957 / και τι δεν θα έδινα! / θα μου άρεσε; / θα απογοητευόμουν; / μήπως έχουμε υπερεξειδανικεύσει την Αθήνα πριν την αντιπαροχή; / πώς θα ήταν μια πόλη με χωματόδρομους, ανθισμένες αυλές και βόθρους αντί για αποχέτευση; / το ερωτευμένο ζευγάρι της φωτογραφίας εξακολουθεί να μιλάει με ενθουσιασμό για την Αθήνα του '50 και του '60, αλλά ποτέ δεν θα μάθω αν ο ενθουσιασμός τους οφείλεται στην υπέροχη πόλη του τότε ή στο αυτονόητο γεγονός ότι στα 20 σου όλες οι πόλεις δείχνουν μαγικές / στα μισά τους χρόνια ανατρέχω στην Αθήνα του 1985 και σηκώνεται ένα μεγάλο καλιφορνέζικο κύμα νοσταλγίας μέσα μου / να ένα σημάδι ότι μεγαλώνεις / κι ακούς τους ερωτευμένους του 1957 να σου μιλάνε για τα στέκια, τις γειτονιές τους, τα προβλήματα με τους αυστηρούς γονείς, τις ερωτικές φωλιές της εποχής, τις βόλτες σε μια πόλη που ούτε οι ίδιοι μπορούσαν να καταλάβουν ότι θα πεθάνει τόσο γρήγορα / αλλά έχουν το θάρρος να θυμηθούν το ντελίριο ενθουσιασμού για τις ολοκαίνουργιες πολυκατοικίες με τις πρωτοφανείς ανέσεις / που θα αντικαθιστούσαν τα παλιά σπίτια / γι'αυτό είμαι λίγο καχύποπτος με τους αφορισμούς για τον Καραμανλή και την «κακούργα» την αντιπαροχή / ο Καραμανλής ήταν η εποχή του και για να συμβούν όσα έγιναν έπρεπε να υπάρχει το κατάλληλο χώμα από κάτω / και η κοινωνία ήθελε το καινούργιο, είχε συνδέσει τα παλιά σπίτια με δύσκολες εποχές και φτώχια / το δυστύχημα με μας είναι ότι αυτό το παλλαϊκό αίτημα που βρήκε έκφραση στους πολιτικούς της εξουσίας παρέσυρε σαν οδοστρωτήρας ξερά και χλωρά / μπορώ να καταλάβω τις ξαναχτισμένες γειτονιές, αλλά εκεί που τσαντίζομαι είναι με τα κατεδαφισμένα αριστουργήματα στο κέντρο της πόλης / μόνο αυτό / επίσης, θα είχε πλάκα να «ξυπνούσες» τους ερωτευμένους του 1957 στην Αθήνα του 2010 / είναι σαν να μας έπαιρναν και να μας πετούσαν ξαφνικά στο 2063 / με τι θα μοιάζει η Αθήνα τότε; / θα έχει συμβεί κάτι συγκλονιστικό ή θα παλεύουμε με τα ίδια; / κοντοζυγώνουν εκλογές και τίποτα δεν θυμίζει στον αέρα ότι η πόλη διανύει μια από τις χειρότερες περιόδους της πρόσφατης ιστορίας της / μια αρρωστημένη γαλήνη απλώνεται πάνω από το χτικιασμένο της σώμα / φύλλο δεν κουνιέται / να περιμένουμε να ανάψουν τα αίματα όσο πλησιάζουμε στον Νοέμβριο; / δεν ξέρω αν θα υπάρχει κάποια εντυπωσιακή είδηση τις επόμενες ημέρες, αλλά το ΠΑΣΟΚ έχει μια τεράστια ευκαιρία να ανακατέψει λίγο την τράπουλα και την αφήνει να γλιστρήσει μέσα από τα χέρια του / για να δούμε... / τέτοια ακινησία δεν την αξίζουμε.
www.lifo.gr