Δεκαετία του ΄60 και οι κατσαδόροι- πεχλιβάνηδες- παλαιστές- ηθοποιοί
όπως ήθελες του έλεγες έβγαζαν νυχτοκάματο στην παλαίστρα στημένη
στο γήπεδο του Παναθηναϊκού Λ.Αλεξάνδρας.
Γέμιζε το πέταλο από κόσμο που φώναζε...γελούσε...
Θύμιζε θεατρική παράσταση....
Φώναζε ο εκφωνητής από το μεγάφωνο...."ένα-δύο ακούγομαι..και τώρα εισέρχεται στο ρίγκ ο θρύλος...ο σιδερένιος...ο ανίκητος...οοοοο..."
Και δώστου παλαμάκια και φωνές και ανέβαινε στο ρίγκ ο μέγιστος με την μπέρτα του και έκανε ζέσταμα...προκαλούσε και τον αντίπαλο...
Πολλά τα ονόματα Ελλήνων αλλά και ξένων παλαιστών....
"Ρασπουτίν...Αττίλιο...Μασκοφόρος...Σούπερμαν"ηχηρά για να προκαλούν ενδιαφέρον και να κόβουν εισιτήρια.
Οι ξένοι έπρεπε "να φάνε"ξύλο για να ευχαριστηθεί το κοινό...
και "έτρωγε" κινηματογραφικά...και λίγο "αίμα"την κατάλληλη στιγμή που φυσικά ήταν χρώμα.
Ένας είχε γίνει γνωστός ως ο περισσότερο αιμοβόρος γιατί προσπαθούσε με τα δάχτυλα να βγάζει τα μάτια των αντιπάλων του...
Έβλεπε και αίμα-γιαλαντζί το φιλοθεάμον κοινό και παραληρούσε...
Μετά το μάτς το βράδυ οι δύο αντίπαλοι σε κάποιο ταβερνάκι θα τα έπιναν.
Ήταν γυμνασμένοι και για τα πεσίματα και για τις κουτουλιές και τις λαβές.
Ο διαιτητής φυσικά και αυτός στην παράσταση...
Θα τον κυνηγούσε καμμιά φορά για να τον "δείρει"ο χαμένος που ένοιωθε αδικημένος και δώστου παλαμάκια και γέλιο στην εξέδρα.
Έβγαζαν κάποια χρήματα για να ζήσουν πήγαιναν και στην επαρχία...
Με τα χρόνια δεν έκοβαν εισιτήρια και αποτραβήχτηκαν ...
Κάποιοι χρησιμοποιήθηκαν ως κομπάρσοι σε Ελληνικές ταινίες...
άλλοι έβγαιναν στις Πλατείες δίνοντας υπαίθριες παραστάσεις
λυγίζοντας σίδερα...σπάζοντας τούβλα με το κεφάλι κ.λ.π.
Έδεναν με σχοινιά αυτοκίνητα και τα τραβούσαν με τα δόντια
φυσικά με κάποια ειδικά τρίκ.