… αλλά και ήχον, (συνηθέστατα), και οσμήν, (πάντα)!
 |
| Λές...; |
Ο δημοφιλής χιουμορίστας της κλ…ς, (αλίμονο στο χιούμορ!), εδήλωσε πως μικρός ελούετο πάντοτε στα καθαρά και γάργαρα νάματα του… Πηνειού(!) και όχι σε ποτάμια… ό,τι κι ό,τι! Άλλωστε κι ο «συμπατριώτης» του Αχιλλεύς, (Θετταλός, γαρ), εμβαπτιζόμενος σε κάποιο νερό απέκτησε, παρά τρίχα, αθανασία!
Έτσι μου έλυσε και τη μόνιμη απορία που είχα για το που βρίσκει την δυσοσμία που εκπέμπει με το… χιούμορ του! Όποιος έχει δει τον Πηνειό καταλαβαίνει.
Οπότε παραμένει η δεύτερη απορία μου. Η μεγάλη θεαματικότητα των εκπομπών του. Μα τόση ποιοτική μπασκλασσαρία υπάρχει στον τόπο, που να τέρπεται από βωμολοχίες και να «εισπνέει» τις π…ές που αφήνει άφθονες, αλλά από λάθος… ακροφύσιο;
Δυστυχώς, σε εποχές όπου όλα τα μεγέθη της κοινωνίας υποχωρούν υποτιμημένα, η κουλτούρα θα διασωζόταν;
Παρατηρώντας τα ευρωψηφοδέλτια όλων των κομμάτων, γίνεται άμεσα αντιληπτή η αντικατάσταση του οξυγόνου από το... μεθάνιο. Η τυπική «Ανάσταση» έγινε προ ημερών, η πραγματική αργεί ακόμη.
Προς το παρόν θα αρκεστούμε στους «ολίγους», τους μπερμπάντηδες, τους τιμητές, (δήθεν), του συστήματος και τους κήνσορες του κ…υ. Αλλά και, γενικότερα, στην ελίτ του γυαλιού, της «αναγνωρισιμότητος» και της σάχλας. Στο κάτω-κάτω, αυτοί μας αξίζουν.
(Σημ. Μέχρι πρόσφατα πίστευα πως αυτό το: «οι λαοί έχουν τις ηγεσίες που τους αξίζουν», το είπε πρώτος ο Τσώρτσιλ. Λάθος μου! Αυτός επανέλαβε υπάρχον απόφθεγμα του Πλάτωνος! Κι αυτό κάνει τα πράγματα χειρότερα, αφού επαληθεύει την αυτογνωσία της φυλής και την εξαργυρώνει σε καιρούς χαλεπούς).