Χτές το πρωϊ στην Βαρβάκειο...Μεγάλη Τετάρτη πολυτελή αυτοκίνητα
παρκάρουν απ΄έξω και κατεβαίνουν κάποιες κυρίες συνοδευομένες από την προσωπική τους ασφάλεια.
Μπαίνουν στα κρεοπωλεία και πληρώνουν τους λογαριασμούς ανθρώπων
που αγοράζουν κρέας.
Υπολόγισαν οι κρεοπώλες ότι ξόδευσαν πάνω από σαράντα χιλιάδες ευρώ....
Στη συνέχεια έφυγαν βιαστικά χωρίς να πούν τίποτα.
Έβλεπαν ...έκριναν...πλήρωναν....
Το έχουν ξανακάνει δεν είναι η πρώτη φορά....
Τέτοιες παρόμιες σπάνιες εικόνες έβλεπες και τα παλιά χρόνια ....
Στην γειτονιά θα θυμηθώ κάποιους που πήγαιναν στον μπακάλη και στον χασάπη
και εξωφλούσαν τα τεφτέρια φτωχών μεροκαματιάρηδων.
Δεν γνώριζαν αλλά υποψιαζόντουσαν τους ευεργέτες.
Προκειμένου να ενημερωθούν για την εξώφληση του χρέους τους έστελναν
τους βοηθούς τους στα σπίτια των πελατών.
Ήταν σαν να είχαν κερδίσει το λαχείο...σταυροκοπιόντουσαν και έδιναν
τις καλύτερες ευχές.
Προσπαθούσαν να μάθουν τα πρόσωπα αλλά ήταν αδύνατον.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που γείτονες σε λίγο καλύτερη μοίρα πλήρωναν μέρος από τεφτέρια γειτόνων τους.
Άλλοι αγόραζαν λίγο κρέας ή ότι άλλο μπορούσαν και το πήγαιναν τέτοιες ημέρες
σε οικογένειες που στην κυριολεξία δεν είχαν να φάνε.
Πρόνοια ήταν η ίδια η γειτονιά...
Και περάσανε τα χρόνια και τα παιδιά έγιναν μεγάλοι και άσπρισαν τα μαλιά τους
και ξαναβλέπουν τις ίδιες εικόνες με περισσότερη αγριότητα όμως.
Και άντε βοήθα τον διπλανό σου ...
Και δεν τον ξέρεις....
Και αν παρεξηγηθείς....και αν ....και αν....
Και τελικά περνώντας με το καρότσι στο σούπερ μάρκετ μπροστά από το καλάθι
για τους φτωχούς αφήνεις κάτι με την ελπίδα ότι θα φτάσει σε κάποιο πιάτο.
πίσω στα παλιά