Κάθε χρόνο όταν πλησιάζει 21 Απριλίου πηγαίνω πίσω για να θυμηθώ διάφορα
ευτράπελα της Εθνοσωτηρίου.
Ο φόβος φύλαγε τα έρημα κυρίως εκείνα που είχαν πολιτικές ανησυχίες.
Υπήρχαν και οι άλλοι που προκοπή δεν έβλεπαν με τους εκλεγμένους Εθνοσωτήρες και το έπαιζαν αδιάφοροι.
Άλλοι υπηρετούσαν στο Δημόσιο...στις Ένοπλες Δυνάμεις...στα Σώματα Ασφαλείας και δεν ήταν απαραίτητο να συμφωνούσαν με τους "Επαναστάτες".
Και αυτοί προσπαθούσαν να κρατηθούν στις θέσεις τους ....
Στο στενό κύκλο των Απριλιανών υπήρχαν δικοί τους άνθρωποι ...
ο ένας σύστηνε τον άλλο και το έπαιζαν αφεντικά.
Αστυνομικός Δ/ντής καθότανε κλαρίνο σε αστυφύλακα της Υπηρεσίας Πληροφοριών των Μάλλιου Μπάμπαλη....ή της προσωπικής ασφάλειας των Απριλιανών.
Ανήμερα του Πάσχα και ο Παπαδόπουλος επισκέπτεται μια Αστυνομική Σχολή
για να ...εορτάσει μαζί τους.
Στην σειρά οι ένστολοι για να σπάσουν τα κόκκινα αυγά
και ένας τσάμικος με μπροστάρη τον Παπαδόπουλο....
Στη συνέχεια κάθισε ο Αρχηγός της "Επανάστασης"στο μεγάλο τραπέζι
για να τσουγκρίσει το ποτήρι του και να φάει ένα μεζέ.
Γεμάτο το τραπέζι...πιατέλες με ψητό αρνί...σαλάτες και κάποιος σηκώνεται
να βάλει ένα μεζέ στο πιάτο του υψηλού καλεσμένου όταν δύο ντερέκια
από την προσωπική του ασφάλεια του πήραν το πιάτο και το πηρούνι
και...ευγενικά τον κάθισαν στην θέση του.
Ο μεζές ήρθε σε λίγο από την κουζίνα όπως και το κρασί με συνοδεία ...
ενώ ο πρόθυμος είχε μαρμαρώσει και προσπαθούσε να συνέλθει.
Να μην ξεχάσω και τα τσιγάρα ΠΑΛΛΑΣ που κάπνιζε ο Παπαδόπουλος.
Οι κούτες στο γραφείο του ερχόντουσαν απ΄ευθείας από το εργοστάσιο...
για λόγους ασφαλείας.
Μικρά περιστατικά αλλά που δείχνουν μια εικόνα εκείνης της εποχής.
πίσω στα παλιά