Κι αυτή η βόλτα, ένα μικρό ταξίδι είναι...
Ένα ταξίδι σύντομο, μιας μέρας που λέμε...
Ταξίδι στο τώρα... Ταξίδι στο χρόνο...
![]()
Αρκετά χρόνια τώρα, μια από τις αγαπημένες μου βόλτες είναι αυτή στοιστορικό κέντρο της Αθήνας, εκεί ακριβώς που ακόμα και σήμερα, μπερδεύονται χρώματα, ήχοι και εικόνες της παλιάς και της νέας Αθήνας. Την περιοχή γύρω από την Ακρόπολη, το Μοναστηράκι, την Αρχαία Αγορά, τα Αναφιώτικα, τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, το Θησείο κλπ.
![]()
![]()
Μου αρέσει να περπατώ ανάμεσα στα στενά δρομάκια, με τις πολύχρωμες πραμάτειες, τις υπαίθριες αγορές που μεταμορφώνουν και δίνουν ζωή σε αυτά τα ιστορικά και παραδοσιακά κτίσματα, που λες και έχουν πεισμώσει με το χρόνο κι έχοντας βάλει στοίχημα θαρρείς, στέκονται όρθια για να μας θυμίζουν τις παλιές και όμορφες δόξες τους.
![]()
Περπατώ και παρατηρώ και όσο παρατηρώ... ενδιαφέρομαι... και το ενδιαφέρον μου με στέλνει σε δρομάκια μικρά, πολύχρωμα, δρομάκια με ύφος άλλης εποχής, εκείνης των παιδικών μου χρόνων...
![]()
![]()
Άλλες φορές χάνομαι μέσα στο πολύχρωμο πλήθος, ψάχνοντας ένα όμορφο στέκι για καφέ, άλλοτε για να διάλεξω υλικά για μικροκατασκευές και άλλοτε με "τραβάει"το παρελθόν κοιτώντας αντικείμενα θαρρείς ξεχασμένα από το χρόνο...
![]()
Μια παλιά φωτογραφική μηχανή, το μηχανάκι του ταχυδρόμου, ένα ακορντεόν, εκείνο το ζωγραφισμένο πιάτο που θυμίζει κάτι από το πατρικό μου, καθρεφτάκια μικρά, σκαλισμένα περίτεχνα, φωτιστικά, κοσμήματα, παλιά νομίσματα, ένα σωρό βιβλία από δεύτερο χέρι, που λέμε... βιβλία τελευταίων εκδόσεων μέχρι βιβλία... 30 και 40 χρόνων πίσω, που σε καλούν να τα ταξιδέψεις μαζί τους μέσα στο χρόνο.
![]()
![]()
![]()
![]()
Μερικές φορές περπατώ στην Ρωμαϊκή Αγορά, θυμούμενη μια συναυλία που είχα παρακολουθήσει πριν χρόνια, ακόμα θυμάμαι με νοσταλγία εκείνη τη νύχτα!
![]()
![]()
Κάποιες άλλες -ειδικά βράδυ- κάτω από την Ακρόπολη, στα βράχια σκαρφαλωμένη, στέκομαι και θαυμάζω την Αθήνα το βράδυ, που τη φωτίζει το χρυσό φεγγαρόφωτο. Όμορφες στιγμές...
Άλλοτε περπατώ τη Διονυσείου Αρεοπαγίτου, χαζεύοντας τους πλανόδιους μουσικούς, τους ποδηλάτες, τους πεζοπόρους και χάνομαι στις σκέψεις και στις στιγμές που κάποια σημεία της μου θυμίζουν. Συναντήσεις, καφέδες, θεατρικές παραστάσεις και στιγμές ανεπανάληπτες...
![]()
Μου αρέσει η Αθήνα, οι δρόμοι της, η πολυχρωμία της, η ιστορία της, οι άνθρωποί της. Κάθε φορά ανακαλύπτω και κάτι ξεχωριστό. Αρκεί να αφήσω τη μίζερη καθημερινότητα... στο σπίτι μου και να... ταξιδέψω στης Αθήνας τα τερτίπια!
![]()
![]()
![]()
Για όσους θέλουν να περιηγηθούν με κάποιο μέσο, υπάρχει και το τρενάκι που σε πηγαίνει στα πιο σημαντικά σημεία αυτής της περιοχής. Το έχω δοκιμάσει, ήταν -θυμάμαι- ένα μικρό διάλειμμα από την πεζοπορία, μιας ημέρας γιορτινής και τόσο διασκεδαστικής, που θα τη θυμάμαι για χρόνια. Έχει τη δική του φάση η διαδρομή με το τουριστικό αυτό τρενάκι. Νιώθεις τουρίστας... στον τόπο σου!
Kάτι σαν αυτό που θα ζούμε σε λίγα χρόνια, όταν ξεπουληθούν όλα, και εμείς θα είμαστε, δεν θα νιώθουμε μόνο, θα είμαστε τουρίστες στον αγαπημένο μας τόπο...
![]()
![]()
![]()
![]()
http://searchreadshare.blogspot.gr
Ένα ταξίδι σύντομο, μιας μέρας που λέμε...
Ταξίδι στο τώρα... Ταξίδι στο χρόνο...
Αρκετά χρόνια τώρα, μια από τις αγαπημένες μου βόλτες είναι αυτή στοιστορικό κέντρο της Αθήνας, εκεί ακριβώς που ακόμα και σήμερα, μπερδεύονται χρώματα, ήχοι και εικόνες της παλιάς και της νέας Αθήνας. Την περιοχή γύρω από την Ακρόπολη, το Μοναστηράκι, την Αρχαία Αγορά, τα Αναφιώτικα, τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, το Θησείο κλπ.
Μου αρέσει να περπατώ ανάμεσα στα στενά δρομάκια, με τις πολύχρωμες πραμάτειες, τις υπαίθριες αγορές που μεταμορφώνουν και δίνουν ζωή σε αυτά τα ιστορικά και παραδοσιακά κτίσματα, που λες και έχουν πεισμώσει με το χρόνο κι έχοντας βάλει στοίχημα θαρρείς, στέκονται όρθια για να μας θυμίζουν τις παλιές και όμορφες δόξες τους.
Περπατώ και παρατηρώ και όσο παρατηρώ... ενδιαφέρομαι... και το ενδιαφέρον μου με στέλνει σε δρομάκια μικρά, πολύχρωμα, δρομάκια με ύφος άλλης εποχής, εκείνης των παιδικών μου χρόνων...
Άλλες φορές χάνομαι μέσα στο πολύχρωμο πλήθος, ψάχνοντας ένα όμορφο στέκι για καφέ, άλλοτε για να διάλεξω υλικά για μικροκατασκευές και άλλοτε με "τραβάει"το παρελθόν κοιτώντας αντικείμενα θαρρείς ξεχασμένα από το χρόνο...
Μια παλιά φωτογραφική μηχανή, το μηχανάκι του ταχυδρόμου, ένα ακορντεόν, εκείνο το ζωγραφισμένο πιάτο που θυμίζει κάτι από το πατρικό μου, καθρεφτάκια μικρά, σκαλισμένα περίτεχνα, φωτιστικά, κοσμήματα, παλιά νομίσματα, ένα σωρό βιβλία από δεύτερο χέρι, που λέμε... βιβλία τελευταίων εκδόσεων μέχρι βιβλία... 30 και 40 χρόνων πίσω, που σε καλούν να τα ταξιδέψεις μαζί τους μέσα στο χρόνο.
Μερικές φορές περπατώ στην Ρωμαϊκή Αγορά, θυμούμενη μια συναυλία που είχα παρακολουθήσει πριν χρόνια, ακόμα θυμάμαι με νοσταλγία εκείνη τη νύχτα!
Κάποιες άλλες -ειδικά βράδυ- κάτω από την Ακρόπολη, στα βράχια σκαρφαλωμένη, στέκομαι και θαυμάζω την Αθήνα το βράδυ, που τη φωτίζει το χρυσό φεγγαρόφωτο. Όμορφες στιγμές...
Άλλοτε περπατώ τη Διονυσείου Αρεοπαγίτου, χαζεύοντας τους πλανόδιους μουσικούς, τους ποδηλάτες, τους πεζοπόρους και χάνομαι στις σκέψεις και στις στιγμές που κάποια σημεία της μου θυμίζουν. Συναντήσεις, καφέδες, θεατρικές παραστάσεις και στιγμές ανεπανάληπτες...
Μου αρέσει η Αθήνα, οι δρόμοι της, η πολυχρωμία της, η ιστορία της, οι άνθρωποί της. Κάθε φορά ανακαλύπτω και κάτι ξεχωριστό. Αρκεί να αφήσω τη μίζερη καθημερινότητα... στο σπίτι μου και να... ταξιδέψω στης Αθήνας τα τερτίπια!
Για όσους θέλουν να περιηγηθούν με κάποιο μέσο, υπάρχει και το τρενάκι που σε πηγαίνει στα πιο σημαντικά σημεία αυτής της περιοχής. Το έχω δοκιμάσει, ήταν -θυμάμαι- ένα μικρό διάλειμμα από την πεζοπορία, μιας ημέρας γιορτινής και τόσο διασκεδαστικής, που θα τη θυμάμαι για χρόνια. Έχει τη δική του φάση η διαδρομή με το τουριστικό αυτό τρενάκι. Νιώθεις τουρίστας... στον τόπο σου!
Kάτι σαν αυτό που θα ζούμε σε λίγα χρόνια, όταν ξεπουληθούν όλα, και εμείς θα είμαστε, δεν θα νιώθουμε μόνο, θα είμαστε τουρίστες στον αγαπημένο μας τόπο...
http://searchreadshare.blogspot.gr