Πολλοί ήταν οι Μικρασιάτες που μετά τον "συνωστισμό"εγκαταστάθηκαν στην Νέα Ιωνία...
Δεν άργησαν να ασχοληθούν και με το εμπόριο.
Ο τσαγκάρης πήρε και βοηθούς και έφιαξε ένα μικρό μαγαζάκι που πουλούσε καινούργια...ο ράφτης έκανε το ίδιο.
Φτωχολογιά στην περιοχή και οι τιμές ανάλογες και με τεφτέρι...
Έγινε εμπορική και μετά τον εμφύλιο η πελατεία ήταν από πολλές συνοικίες.
"Πάμε στην Νέα Ιωνία για ψώνια..."
Ελβιέλες...παιδικά ρούχα...για μεγάλους... τα εύρισκες σε πολύ χαμηλές τιμές.
Παπούτσια με δερμάτινες σόλες αλλά και λαστιχένιες με λιγότερα χρήματα
και δώρο οι φελένιοι πάτοι που σίγουρα χρειαζόσουνα μιας και τα έπαιρνες
καναδυό νούμερα μεγαλύτερα γιατί το παιδικό πόδι είχε το ελάττωμα
να μεγαλώνει γρήγορα.
Κάποιες φορές τα φορούσες και με πάτους και με βαμβάκι μπροστά στην μύτη.
Βοήθησαν και οι βιοτεχνίες ρούχων και παπουτσιών που είχαν ανοίξει με μαζικές
παραγωγές αλλά και με δικά τους πρατήρια στην διαμόρφωση φθηνών τιμών.
Ο ηλεκτρικός βοηθούσε στην προσέλευση ....ξύλινα και τριζάτα τα βαγόνια του
και με σκευοφόρο παρακαλώ όταν κουβάλαγες ογκώδη αντικείμενα.
και με σκευοφόρο παρακαλώ όταν κουβάλαγες ογκώδη αντικείμενα.
Από τον σταθμό του ηλεκτρικού για την αγορά περνούσες μπροστά από τα μικρά
σπιτάκια των Μικρασιατών προσφύγων που ήταν πάντα ασπρισμένα και με τις γλάστρες απ΄έξω.
Τα μπουγατσατζίδικα επίσης γνωστά με απόγονους Μικρασιατιών να φιάχνουν
εξαιρετικές κρεατόπιτες...μπουγάτσες.
Τα εργαστήρια με τα πεϊνιρλί επίσης με συνταγές από τις χαμένες πατρίδες
και με το παλιό μακρόστενο κάδρο στον τοίχο με την παραλία της Σμύρνης.
Με τα χρόνια η εμπορική πιάτσα της Νέας Ιωνίας άρχισε να γίνεται ακριβή.
Τα μαγαζιά παραμεγάλωσαν έγιναν πολλά τα ενοίκια ακρίβηναν ...εμπορικές
αλυσίδες έκαναν εμφάνιση κατεβάζοντας τα ρολά αρκετών μικροεμπόρων.
Δεν ξεχνιούνται όμως οι χαρές των παιδικών χρόνων όταν έμπαινες
στον ηλεκτρικό για να πάς με την οικογένεια για ψώνια στην Νέα Ιωνία.