Είναι πολλές οι ξεχασμένες και μαζί ιστορικές γωνιές της Αθήνας. Έχουν ριζώσει και βγάζουν τη γλώσσα στο πέρασμα του χρόνου, παίζοντας το ρόλο του δασκάλου και αφηγητή σε κάθε διαβάτη που θα το ζητήσει. Μια τέτοια σκονισμένη αλλά περήφανη ιστορία είναι και τα Αναφιώτικα. Μια σταλιά γης, σπιτάκια λευκιασμένα και χαμηλά, ένα κυκλαδίτικο «χαμίνι» που δεν έχει σταματήσει να βολτάρει στη σκιά του βράχου της Ακρόπολης απ’ τα μέσα του 19ου αιώνα και μετά! Ήταν τότε που ο βασιλιάς Όθωνας έφερε στην Αθήνα Σαντορινιούς και Αναφαίους μάστορες για να αναλάβουν την ανέγερση των ανακτόρων (της σημερινής Βουλής), αλλά και των υπόλοιπων λαμπρών κτηρίων της νέας Αθήνας. Ήταν οι πιο ξακουστοί τεχνίτες και έπρεπε να εγκατασταθούν στην Αθήνα. Επέλεξαν να χτίσουν το δικό τους νησί κάτω απ’ την Ακρόπολη, γιατί -λέγεται πως- ο βράχος τους θύμιζε την πατρίδα τους. Κάπως έτσι χτίστηκαν τα Αναφιώτικα και άντεξαν στην τσιμεντοποίηση της Αθήνας, για να φτάσουν σχεδόν ατόφια ως τις μέρες μας.
Πηγή: www.lifo.gr