Δεν υπήρχε τρύπα ξενοίκιαστη εκείνα τα χρόνια στο Κέντρο της Αθήνας.
Το παλιό κτίριο η χαρά του ιδιοκτήτη....νοίκιαζε όλους τους χώρους ....ισόγειο...
υπόγειο....εσωτερικό δωμάτιο που έμοιαζε με κελί.....
Δεν είχε κανένα έξοδο....ότι χάλαγε το έφιαχναν οι ενοικιαστές.
Έβλεπαν αργά και που τον ιδιοκτήτη και όχι για καλό αν αυτός έκανε εμφάνιση.
Υπάρχουν ακόμα κάτι υπόγειες τρύπες...ξεπροβάλει στο πεζοδρόμιο
το κεφάλι του εμπόρου ...πουλάει κορδόνια για τα παπούτσια....βερνίκια....
πάτους....
Παλιά κάποια υπόγεια από αυτά ήταν εργαστήρια ζαχαροπλαστικής....
Θυμάμαι ένα στην Βερανζέρου που έφιαχνε σάμαλι...κώκ...ρόξυ
κυρίως για τους κινηματογράφους για τα κυλικεία....
Έμπαινες από την στοά και κατέβαινες πολλά σκαλιά για να φθάσεις
στο υπόγειο.
Το πρωϊ οι εργαζόμενοι έμπαιναν πρίν ξημερώσει και έφευγαν νύχτα.
Μου έλεγε ένας φίλος που δούλευε εκεί ότι ήλιο έβλεπε μόνο
την Κυριακή που ήταν σχόλη.
Δυστυχώς υπάρχει και η άσχημη πλευρά αυτών των καταπακτών στις ημέρες μας.
Γνωστά φαγάδικα που καταναλώνουν πολλά κιλά κρεάτων στο Καρακέντρο
της Αθήνας χρησιμοποιούν αυτούς τους χώρους
για αποθήκευση αλλά και για προπαρασκευή.
Θα μου πείς είναι παλιά κτίρια διατηρητέα και τι να κάνουν....
Αν η αρμόδια υγιειονομική υπηρεσία έχει τον έλεγχο ....δεν έχω πρόβλημα.
Έχεις δίκιο μπορεί να είμαι περίεργος....
Περνάς βρε παιδί μου από εκεί και βλέπεις ανοιχτή την καταπακτή ...
να μην κοιτάξεις;
πίσω στα παλιά