Το 1934 η παλιά καρβουναποθήκη της οδού Ιπποκράτους θα μετατρεπόταν σε θεατρικό χώρο για να φιλοξενήσει θεάματα βαριετέ από ιταλικούς περιπλανώμενους θιάσους. Κάπως έτσι αρχίζει η ιστορία του θεάτρου Ακροπόλ.
Το 1941 το Ακροπόλ έγινε καλοκαιρινό θέατρο με την είσοδο του από την αριστερή στοά της πολυκατοικίας επί της οδού Ιπποκράτους, στον αριθμό 9-11. Μετά τον Β” Παγκόσμιο πόλεμο το θέατρο έγινε συνώνυμο του οικογενειακού λαϊκού θεάματος. Τη δεκαετία του ’50 και του ’60 φιλοξένησε θεαματικές παραστάσεις, συναυλίες ορχηστρών και φαντασμαγορικά μπαλέτα. Εξάλλου,
το 1957 πήρε την τελική του μορφή όπως την ξέρουμε σήμερα με τις εισόδους από τις δύο στοές και τα θεωρεία και τον εξώστη εσωτερικά.
Στη σκηνή του θεάτρου Ακροπόλ ανέβηκαν μερικοί από τους σπουδαιότερους πρωταγωνιστές: ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, η Ρένα Βλαχοπούλου,
η Σπεράντζα Βρανά, ο Νίκος Σταυρίδης, ο Ντίνος Ηλιόπουλος και ο Γιάννης Γκιωνάκης. Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιήθηκε ως στέγη της Λυρικής Σκηνής για παραστάσεις οπερέτας.
πηγή