Γιατί δύο χρόνια μετά την πυρπόλησή του το φημισμένο κινηματοθέατρο δεν έχει υποδεχθεί θεατές
Δύο χρόνια πέρασαν από τη νύκτα των κουκουλοφόρων στο Κέντρο της Αθήνας. Τότε που με σφυριά, λοστούς και πυροσβεστήρες πελεκούσαν μαρμάρινες προσόψεις και πυρπολούσαν με μολότοφ εμβληματικά κτίρια της πόλης. Τα σημάδια εκείνης της καταστροφής δεν έσβησαν από την οδό Σταδίου, όπως και τα συνθήματα στους γύρω τοίχους. Το κινηματοθέατρο Αττικόν παραμένει σφραγισμένο με λαμαρίνες και η αποκατάσταση των ζημιών δεν έχει αρχίσει.
Το 1832, όταν ο κωνσταντινουπολίτης τραπεζίτης Σταμάτιος Δεκόζης Βούρος αγόρασε γη σε αυτό το σημείο, το οικόπεδο ήταν ένας κενός γρασιδότοπος. Σαράντα χρόνια αργότερα αξιοποίησε την έκταση χτίζοντας την οικοδομή με τους δύο πύργους. Το κτίριο επεκτάθηκε την περίοδο 1914-1920 για να στεγάσει το Αττικόν και έγινε από τα πρώτα στην Αθήνα στο οποίο χρησιμοποιήθηκε οπλισμένο σκυρόδεμα. Η τωρινή εικόνα του δεν θυμίζει μόνο τη νύχτα της καταστροφής στις 12 Φεβρουαρίου 2012, αλλά μαρτυρεί και πόσο δυσκίνητο είναι το ελληνικό Δημόσιο.
Οι μικρές ζημιές έχουν αποκατασταθεί
Οι ζημιές μικρής κλίμακας κόστους έως και 15.000 ευρώ που είχαν σημειωθεί σε επιχειρήσεις κατά τη διάρκεια των επεισοδίων πριν από δύο χρόνια έχουν αποκατασταθεί. Σύμφωνα με σχετική λίστα του Δήμου Αθηναίων, σε αυτές τις περιπτώσεις οι επισκευές αφορούσαν θρυμματισμένες τζαμαρίες, σπασμένα ρολά και πόρτες, καθαρισμούς από καπνό και βαφές.
Πέρα από το κτίριο που στέγαζε το Αττικόν, δεν έχουν αποκατασταθεί καθόλου ή πλήρως και άλλες ζημιές μεγάλης κλίμακας. Σκαλωσιές συναντά ο περαστικός και σήμερα στις οδούς Πανεπιστήμιου 39-41 και Αθηνάς 13-15. Μόνο το εμπορικό κέντρο Atrium στη Χαριλάου Τρικούπη (δίπλα) φαίνεται να έχει βρει εδώ και αρκετό καιρό κανονικούς ρυθμούς λειτουργίας.
Σύμφωνα με την καταγραφή συνεργείων του Δήμου Αθηναίων, 166 καταστήματα παρουσίασαν μικρές ζημιές και άλλα 42 καταστράφηκαν ολοσχερώς στις 12 Φεβρουαρίου 2012. Ηταν η ημέρα ψήφισης του δεύτερου Μνημονίου στη Βουλή και στους δρόμους, προτού ξεκινήσει συλλαλητήριο διαμαρτυρίας στην Πλατεία Συντάγματος, ξέσπασαν επεισόδια. Σε 30 καταστήματα έγινε εκτεταμένο πλιάτσικο και οι κουκουλοφόροι όπλισαν τα χέρια τους με 40 τόνους ξηλωμένα μάρμαρα και πέτρες. Κτίρια μεγάλης αρχιτεκτονικής αξίας - με το πιο ιστορικό να έχει χτιστεί το 1869 - παραδόθηκαν στις φλόγες.
Η κινητοποίηση της πολιτικής ηγεσίας μετά τις καταστροφές φάνηκε τότε άμεση. Δύο ημέρες μετά, ο τότε υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος ανακοίνωνε ότι η Πολιτεία θα χρηματοδοτούσε τη μελέτη και την αποκατάσταση των διατηρητέων. Σε έναν μήνα είχε δημοσιευθεί σε ΦΕΚ σχετική πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Προέβλεπε μεταξύ άλλων ότι ο έλεγχος των φακέλων των δικαιούχων θα ολοκληρωνόταν σε οκτώ ημέρες από την υπηρεσία δόμησης του δήμου. Συνολικά 10 εκατομμύρια ευρώ θα διατίθενταν για τη στήριξη των πληγέντων και την αναστήλωση της αστικής αρχιτεκτονικής κληρονομιάς.
Εκεί εδράστηκαν και οι ελπίδες για γρήγορη αποκατάσταση του κινηματοθεάτρου Αττικόν. Οι αίθουσές του δεν είχαν φθαρεί από τη φωτιά. Η είσοδός του όμως χρειαζόταν άμεσα επισκευή. Η πενταμελής επιτροπή που είχε ορισθεί για τη διάθεση των επιδομάτων αποκατάστασης διαπίστωσε ότι η πράξη νομοθετικού περιεχομένου δεν την κάλυπτε. Για να εγκρίνει τη διάθεση κονδυλίων άνω των 15.000 ευρώ ζητούσε μεγαλύτερη σαφήνεια στη διατύπωση.
Στις 19 Ιουλίου 2013, πάνω από έναν χρόνο μετά τα επεισόδια και ενώ δεν είχαν γίνει ακόμη εργασίες στο Αττικόν, στάλθηκε στη Βουλή από το Τμήμα Αναπλάσεων και Σχεδίου Πόλεως του Δήμου Αθηναίων εισηγητική έκθεση για τροπολογία της πράξης νομοθετικού περιεχομένου. Σε αυτήν ορίζονται με ακρίβεια οι τιμές αποζημίωσης ανά τετραγωνικό μέτρο. Μέχρι σήμερα δεν έχει υπογραφεί.
«Αυτή η καθυστέρηση δεν επιτρέπει την εκταμίευση αποζημίωσης για την ανάπλαση της εισόδου του Αττικόν» λέει στα «ΝΕΑ» η δικηγόρος Αμαλία Αλεβίζου, νομική σύμβουλος του Ιδρύματος Δεκόζη - Βούρου στο οποίο ανήκει το ακίνητο. Οπως προσθέτει, το μεγαλύτερο μέρος του κτιρίου στην οδό Σταδίου 19-21 ήταν ανασφάλιστο καθώς άλλες επιχειρήσεις που στεγάζονταν εκεί δεν είχαν προχωρήσει εκείνη τη χρονιά στην κάλυψη των εγκαταστάσεών τους.
Στο διάστημα της γραφειοκρατικής αναμονής, το αρχιτεκτονικό γραφείο του Γιάννη Βεντουράκη είχε καταφέρει να εξασφαλίσει απαραίτητες εγκρίσεις για την έκδοση οικοδομικής άδειας. Στις 25 Ιανουαρίου 2013 έλαβε έγκριση από το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής και στις 22 Μαΐου από την Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων. Εγγραφα τα οποία βγαίνουν συνήθως δύσκολα και με χρονοβόρες διαδικασίες.
«Ο φάκελος είναι έτοιμος. Η Πολεοδομία Αθηνών είναι ενημερωμένη και μέσα σε 15 ημέρες μπορεί να βγει οικοδομική άδεια» λέει ο κ. Βεντουράκης. Σύμφωνα με τη μελέτη, το κόστος των επεμβάσεων ανέρχεται στα 800.000 ευρώ και περιλαμβάνει έργα περιμετρικής στήριξης της εισόδου και απομάκρυνση των λαμαρινών.
Το 1832, όταν ο κωνσταντινουπολίτης τραπεζίτης Σταμάτιος Δεκόζης Βούρος αγόρασε γη σε αυτό το σημείο, το οικόπεδο ήταν ένας κενός γρασιδότοπος. Σαράντα χρόνια αργότερα αξιοποίησε την έκταση χτίζοντας την οικοδομή με τους δύο πύργους. Το κτίριο επεκτάθηκε την περίοδο 1914-1920 για να στεγάσει το Αττικόν και έγινε από τα πρώτα στην Αθήνα στο οποίο χρησιμοποιήθηκε οπλισμένο σκυρόδεμα. Η τωρινή εικόνα του δεν θυμίζει μόνο τη νύχτα της καταστροφής στις 12 Φεβρουαρίου 2012, αλλά μαρτυρεί και πόσο δυσκίνητο είναι το ελληνικό Δημόσιο.
Οι μικρές ζημιές έχουν αποκατασταθεί
Οι ζημιές μικρής κλίμακας κόστους έως και 15.000 ευρώ που είχαν σημειωθεί σε επιχειρήσεις κατά τη διάρκεια των επεισοδίων πριν από δύο χρόνια έχουν αποκατασταθεί. Σύμφωνα με σχετική λίστα του Δήμου Αθηναίων, σε αυτές τις περιπτώσεις οι επισκευές αφορούσαν θρυμματισμένες τζαμαρίες, σπασμένα ρολά και πόρτες, καθαρισμούς από καπνό και βαφές.
Πέρα από το κτίριο που στέγαζε το Αττικόν, δεν έχουν αποκατασταθεί καθόλου ή πλήρως και άλλες ζημιές μεγάλης κλίμακας. Σκαλωσιές συναντά ο περαστικός και σήμερα στις οδούς Πανεπιστήμιου 39-41 και Αθηνάς 13-15. Μόνο το εμπορικό κέντρο Atrium στη Χαριλάου Τρικούπη (δίπλα) φαίνεται να έχει βρει εδώ και αρκετό καιρό κανονικούς ρυθμούς λειτουργίας.
ΤΑ ΝΕΑ