Τα Πατήσια των παλιών Αθηναίων. Το τέρμα της οδού Πατησίων , όπου και ο σταθμός ήταν επίκεντρο εορτασμού της Πρωτομαγιάς με πολλές εξορμήσεις των Αθηναίων εκείνη την εποχή του έτους.
Η Αγία Βαρβάρα η εκκλησία γέμιζε τις Κυριακές....
Νεοκλασικά...σπίτια παλιών δεκαετιών...παλιές πολυκατοικίες από αντιπαροχή
που έπαιρνε ο οικοπεδούχος καναδυό διαμερίσματα κι ένα μαγαζί.
Έμενε στο ένα νοίκιαζε το άλλο...
Μεγάλα μπαλκόνια ακάλυπτο με κηπάκι...ασανσέρ τριζάτο από τα χρόνια και τα υδραυλικά και ηλεκτρολογικά προς αντικατάσταση.
Τα νεοκλασικά θα βρούν πελάτες πέντε πάνω πέντε κάτω θα σκοτωθούν τα άλλα
δύσκολο.
Αλλοδαποί οι περισσότεροι ενοικιαστές σήμερα και κάποιοι ιδιοκτήτες
με τα παιδιά τους να δίνουν ζωή στις πλατείες με τα διατηρητέα παγκάκια.
Υπάρχουν διαμερίσματα νοικιασμένα με εξευτελιστικά μισθώματα
αλλά με εικονικά γιατί πληρώνουν όποτε και αν θέλουν οι ενοικιαστές.
Οι κοινόχρηστοι χώροι μέσα στην εγκατάλειψη...
Αγορές χρυσού πλέον παλιά μαγαζιά που κάποτε περίμενες για να εξυπηρετηθείς...
Θα βρείς και παλαιοπωλεία με αντίκες δηλαδή τα έπιπλα του σαλονιού σου
κάποτε....τα κάδρα σου ...τα διακοσμητικά σου πιάτα με την Ακρόπολη και τον Τάσο και την Παγώνα...την τρίφυλλη ντουλάπα σου...το ραδιόφωνό σου.
Αν κάτσεις και ρωτήσεις γι αυτά θα ακούσεις παλιές χρονολογίες....μοναδικά...σπάνια...
Και θα γελάσεις και θα θυμηθείς πώς τα είχε αποκτήσει η οικογένεια καρέκλα καρέκλα γραμμάτια...βοήθεια από τον θείο τον μαραγκό που θα τα είχε συνεφέρει με την γομαλάκα καθ΄ότι από δεύτερο χέρι.
Aκόμα και τα καφενεδάκια έκλεισαν....εκεί θα εύρισκες τον γνωστό
τον συγγενή...ήταν στέκια.
Οι σταθμοί του ηλεκτρικού στα Άνω Πατήσια στα Κάτω...οι συρμοί κάποτε
ήταν ανθρώπινοι...καθαροί.
Το Τέρμα η Αλυσίδα παλιά τα Σαββατόβραδα γέμιζε με κόσμο...
είχε σινεμά...ταβερνάκια...έκανες την βόλτα σου χαζεύοντας τις βιτρίνες
ανέμελα χωρίς τον φόβο να σου την πέσουν.
Πατήσια μια άλλη συνοικία πλέον που δεν θυμίζει τίποτα από την παλιά
και προσπαθείς να προσανατολιστείς ψάχνοντας τις πινακίδες των δρόμων.
πίσω στα παλιά