Φίλος της ιστοσελίδας γράφει σχόλιο για την χθεσινή ανάρτηση ....Κυριακάτικο ξύπνημα.....
7 και μισή το πρωί, μας ξυπνούσε η μητέρα για την εκκλησία, -- Αγία Βαρβάρα πατησίων, - την θυμάσαι ; . Στις 8 όλη η οικογένεια εκεί. Εγώ παπαδάκι στο ιερό. Στις 10 τελείωνε, τα παιδιά μέναμε για το κατηχητικό, γύρω στις 12 γυρίζαμε σπίτι. Τα τραπεζώματα, περίπου 2 τον μήνα, εναλλάξ με φίλους από την περιοχή, έως την Πλατεία Κολίατσου. Καλοί οικογενιακοί φίλοι, συζητήσεις πολιτικές πάντα, - πας μη ΕΡΕτζης κτλ κτλ, - για γέλια όταν τα σκέφτεται κανείς τώρα, παιδικές φιλίες και έρωτες ! Μετά ο ..κλασσικός, - και υποχρεωτικός 2ωρος μεσημεριανός ύπνος, κατόπιν κινηματογράφο ΠΙΓΚΑΛ, ΑΤΖΕΛΑ, ΑΡΜΟΝΙΑ , ΣΕΛΕΚΤ κτλ. Τ΄απόγευμα αργά, διάβασμα, μπάνιο, φαί και στίς 9-9.30 ύπνο, αύριο πρωί σχολείο..
Αυτή ήταν μια τυπική οικογένεια δημοσίων υπαλλήλων, ήσυχη ζωή, ο πατέρας πάντα στις 3 ακριβώς σπίτι τις καθημερινές, απογευματινές επισκέψεις ή βραδυνές ταβέρνες, πάντα βράδυ όλοι μαζί για ύπνο το πολύ έως τις 11. Μετρημένη οικονομικά, - αλλά σίγουρα, ζωή, το δάνειο της εργατικής εστίας για το διαμέρισμα, το εξοχικό κάπου στην Νέα Μάκρη,
- 3 μήνες διακοπές η οικογένεια, περάσαμε καλά. Ισως κι οι σχέσεις των γονιών τότε ήταν πιό ισσοροπημένες από ΄τωρα, - οικιακά οι περισσότερες μανάδες, έλαμπε το σπίτι.....
..και πάντα καθημερινό το ποίημα που τουλάχιστον εγώ, άκουγα :
"πρέπει να σπουδάσεις, να γίνεις γιατρός, έστω δικηγόρος ή πολιτικός μηχανικός " !!! ..."δεσπότης"ήθελα να γίνω μέχρι τον πρώτο παιδικό ερωτά μου.....
Νασαι καλά, μας θυμίζεις την πραγματική πατρίδα μας, - την παιδική μας ηλικία.
ΝΚ
==============================================================================
Και θα συμπληρώσω...
Ο πατέρας ο δημόσιος υπάλληλος στην ώρα του το μεσημέρι στο σπίτι με διπλωμένη
την εφημερίδα αναμάσχαλα πάντα προσκείμενη στην Κυβέρνηση καθ΄ότι φύλαγε την θέση του τον πενιχρό μισθό του και το τσουκάλι με το φαγητό των παιδιών του.
Οι σπουδές δεν ήταν εύκολες για όλους...έπρεπε να φέρεις μεροκάματο να βοηθήσεις
για το νοίκι...έπαιρνες το απολυτήριο και το έβαζες στο ντουλάπι στα αζήτητα.
Ο φίλος της οικογένειας εφοριακός ήταν στην πόρτα του κινηματογράφου ΑΡΜΟΝΙΑ
και έλεγχε τα εισιτήρια...νοιασμένο τότε το Κράτος τρομάρα μας.
Με έβαζε μέσα χωρίς εισιτήριο οπότε ότι έργο έβαζε το έβλεπα....
Ο Καρλής άνοιξε το πρώτο φασφουντάδικο στην Πατησίων απέναντι από τον Άγιο Λουκά...
Σάββατο απόγευμα ή Κυριακή πηγαίναμε και τρώγαμε μπιφτέκι με πατάτες
και ατομική μπύρα.
πίσω στα παλιά