Γράφει ο Ελευθέριος Γ. ΣκιαδάςΟι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε την προέλευση του τοπωνυμίου «Φάρος Ψυχικού». Υπήρχε χερσαίος Φάρος στο Ψυχικό; Υπήρχε και ήταν ο περίφημος «σκαρδαμύσσων» φάρος στη συμβολή της λεωφόρου Κηφισιάς με την παλαιά οδό Χαλανδρίου, διαδραματίζοντας το ρόλο του «σιωπηλού αστυφύλακα», δηλαδή του νυκτερινού φανού της τάξης. Η παρουσία του έληξε άδοξα πριν από ογδόντα χρόνια (1933), αφού συνδέθηκε με θανατηφόρο τροχαίο και αποκλήθηκε από την εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ» ως «ο φάρος του… θανάτου»!
Ήταν μια τετράγωνη και ψηλή στήλη, στερεωμένη σε τσιμεντένια βάση και επί της οποίας υπήρχαν πληροφορίες για τους οδηγούς και την κατεύθυνση των αυτοκινήτων. Στην κορυφή της υπήρχε φως που αναβόσβηνε, προσδίδοντας στη στήλη την ονομασία «Φάρος» ή «Φανός». Στην έρημη και εντελώς σκοτεινή Κηφισιάς, η παρουσία του δέσποζε και μετατρεπόταν σε κυρίαρχο τοπόσημο, ιδιαίτερα τις νυκτερινές ώρες.
Την τελευταία ημέρα του Μαρτίου 1933 κατέβαινε από το δρόμο του Χαλανδρίου ο 34χρονος εφοπλιστής Αχιλλέας Γ. Μάντακας, με το αυτοκίνητό του μάρκας «Λασάλ», στο οποίο επέβαιναν τρία ακόμη άτομα. Γυρνούσαν από διασκέδαση στην περιοχή της Αγίας Παρασκευής και διατελούσαν σε κατάσταση μέθης. Όταν το αυτοκίνητο έφτασε στη διασταύρωση με την λεωφόρο Κηφισιάς, όπου δημιουργούνταν απότομη στροφή, έπεσε πάνω στο Φάρο (φωτο). Ο οδηγός τραυματίστηκε θανάσιμα και εξέπνευσε λίγο αργότερα, ενώ πιο ελαφρά τραυματίστηκαν
οι συνεπιβάτες του, μεταξύ των οποίων και ο εξάδελφός του Βασίλειος Στ. Μάντακας. Επιβεβαιώθηκαν έτσι εκείνοι που είχαν προβλέψει πως «ασφαλώς θα τον γκρεμίση κανένα αυτοκίνητο» και μετά το συμβάν δεν τοποθετήθηκε ξανά στην ίδια θέση ο περίφημος «Φάρος του Ψυχικού».
Πεντέμισι μήνες νωρίτερα, στο ιδιόκτητο ξενοδοχείο της οικογένειας «Μέγα Εθνικόν» (συμβολή Πανεπιστημίου και Εμμ. Μπενάκη) είχε αυτοκτονήσει ο 42χρονος αδελφός του, επίσης εφοπλιστής Βασίλειος Μάντακας.