Kάθε πρωϊ περνούσε από την γειτονιά ο γαλατάς με το ποδήλατο-καρότσι....
Άφηνε το γυάλινο μπουκάλι με το γάλα στο σκαλοπάτι της εξώπορτας
και έπαιρνε το άδειο.
Έριχνε και μια φωνή ο ΕΒΓΑΤΖΗΗΗΗΣ για να βγείς να το πάρεις....
Περνούσε κι άλλος γαλατάς με χύμα αυτός και σου το έβαζε στο κατσαρόλι
αφού το μετρούσε με την οκά....αυτός φώναζε ο γαλατάαααης.
Το χύμα αναγκαστικά έπρεπε να το βράσεις για σιγουριά οπότε άφηνε και μια πέτσα που σου έμενε γύρω από το στόμα.
Το παστεριωμένο της ΕΒΓΑ το ζέσταινες απλά...
Οι παλιοί τότε προτιμούσαν το χύμα γιατί ήταν παχύ όπως έλεγαν και χωρίς
συντηρητικά.
Αν ο γαλατάς έριχνε νερό για να αυξήσει τις οκάδες δεν το μάθαινες...
Οι στάνες δεν ήταν μακριά...στο Γαλάτσι και αλλού υπήρχαν για αρκετά χρόνια
και πρίν αρχίσει η ξέφρενη ανοικοδόμηση.
Τα ΕΒΓΑΤΖΙΔΙΚΑ τα εύρισκες σε όλες τις γειτονιές με το σήμα της εταιρείας
να υπάρχει παντού.
Ο μαγαζάτορας θα είχε και βοηθό για να μοιράζει τα μπουκάλια με το γάλα να καθαρίζει το μαγαζί να σερβίρει ....
Τα πρωϊνά οι εργένηδες κυρίως πήγαιναν να πιούν ένα ζεστό γάλα με ζάχαρη και λίγο καφέ βουτώντας καμμιά φρυγανιά.
Υπήρχαν στην βιτρίνα και ρυζόγαλα και κρέμες αλλά και καταϊφια με ίχνη από καρύδια και γαλακτομπούρεκα.
Το ΕΒΓΑΤΖΙΔΙΚΟ ήταν μια μικρή όαση για όλα τα βαλάντια....κέντρο συνάντησης
και με ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΔΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟΝ με την δεύτερη πινακίδα
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΥΝΤΟΜΕΥΕΤΕ.
Σε μια γωνιά υπήρχε ένα σταντ με μπισκότα του ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
στα τσίγκινα μεγάλα κουτιά ....έπαιρνες χύμα όσα ήθελες.
Τα βουτούσες το πρωϊ στο γάλα μαζί με τα δάχτυλα ....
Πάνω στον πάγκο γυάλινα μεγάλα βάζα με καραμέλες....
Τα παγωτά ήρθαν στην συνέχεια για να απογειώσουν την αγάπη σου
για αυτό το μαγαζί.
πίσω στα παλιά