Η δεκαετία του `50 άλλαξε ουσιαστικά τη φυσιογνωμία, τη ζωή και τα ήθη που επικρατούσαν. Η κοινωνία με συσσωρευμένες επιθυμίες από τον πόλεμο και με έναν εμφύλιο που μόλις είχε κοπάσει. Μέσα σε ένα διαρκώς ασταθές πολιτικό σκηνικό προκηρύσσονται εκλογές για τον Μάρτιο του 1950. Οι διεργασίες για σχηματισμό μικρών και μεγαλύτερων κομμάτων αναδεικνύουν στους άρρενες ψηφοφόρους ένα μεγάλο αριθμό υποψηφίων. Η σοβαρή και ευθυτενής φωτογραφίας του κατακλύζει κάθε γωνία της πόλης. Με την αφίσα και τα μικρά εκλογικά κέντρα στις κεντρικές οδούς να δίνουν τον παλμό των εκλογών μέσα σε μια βεβαρημένη οικονομικά κοινωνία.
Το 1989 μένει στην ιστορία για σκάνδαλα επί σκανδάλων, αψιμαχίες, πολιτικά χτυπήματα κάτω από τη μέση και έντονη πολιτική πόλωση. Οι εκλογές στην πρωτεύουσα θυμίζουν κάτι από λαϊκό πανηγύρι με αθρόα συμμετοχή. Πανό σε όλα τα μήκη και πλάτη, χιλιάδες γιγαντοαφίσες πολύχρωμα χαρτάκια στους δρόμους και κομματικές σημαίες προδίδουν ένα περίεργο εορταστικό κλίμα. Οι πολιτικές συγκεντρώσεις που έχουν την τιμητική τους γύρω από την πλατεία Συντάγματος προσκαλούν τους οπαδούς για να τις παρακολουθήσουν με ενιαία εμφάνιση, παλμό και ένταση!
Τον Οκτώβριο του 2009 η Αθήνα ζει τις τελευταίες ίσως μεγάλες εκλογές. Όχι από άποψη σπουδαιότητας γιατί κάτι τέτοιο δεν είχε γίνει σαφές, αλλά εικόνας και κόστους. Μεγάλα και φαντεζί περίπτερα από τα μεγάλα κόμματα σε μεγάλες πλατείες του κέντρου γεμάτα συνήθως από κόσμο. Μεγάλες γιγαντοαφίσες να κατακλείζουν δώματα πολυκατοικιών, στέγαστρα στάσεων, φωτεινούς πύργους και κάθε ελεύθερη επιφάνεια λίγο πριν κριθούν όλες αυτές οι κατασκευές παράνομες. Και φυσικά οι τελευταίες μεγάλες ανοικτές συγκεντρώσεις στο κέντρο!