Χωριστά έπαιζαν αγόρια και κορίτσια στην γειτονιά.
Υπήρχε αντιπαλότητα ....
Τα αγόρια έπαιζαν κλωτσοσκούφι με τόπι ή ότι άλλο εύρισκαν πρόχειρο
εκείνη την ώρα με αποτέλεσμα να σηκώνουν σκόνη και να ενοχλούνται
τα κορίτσια που θα έπαιζαν κουτσό ή και με τις κούκλες τους που δεν υπήρχαν
σε ποικιλία γι αυτό και οι περισσότερες ήταν αυτοσχέδιες από τις μανάδες τους.
Ένα ομαδικό παιχνίδι που έπαιζαν κορίτσια και αγόρια ήταν και αυτό
στην φωτογραφία.
Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι έπαιρνε φόρα ένα αγόρι ή ένα κορίτσι
και προσπαθούσε να περάσει από την ανθρώπινη αλυσίδα.
Δεν κέρδιζαν πάντα τα αγόρια γιατί υπήρχαν και οι μικροσκοπικοί
και αδύνατοι της παρέας.
Μεγαλώνοντας στην ίδια γειτονιά υπήρχαν και οι συμπάθειες ...
Εφηβεία....άρχιζαν τα πρώτα φλέρτ ....οι πρώτες ματιές....το χαμόγελο...
τα ραβασάκια...οι φίλοι και οι φίλες "ταχυδρόμοι"....
Με τα χρόνια πολλά από αυτά τα φλέρτ έφθαν στον γάμο και άκουγες
στην γειτονιά...
"....από μικρά παιδιά είναι μαζί..."
Καλό ή κακό δεν ξέρω αν ήταν αυτό ....μπορεί να κατέληγε αργότερα σε αναγκαστική συμβίωση γιατί το διαζύγιο δεν ακουγότανε καλά.
Τα παρατράγουδα της συζυγικής απιστίας προσπάθησε να σταματήσει
ο νόμος περί μοιχείας δημιουργώντας μεγαλύτερη σύγχυση αλλά και εξευτελισμό.
Επ΄αυτοφώρω σύλληψη του μοιχού (παντρεμένου) ή της μοιχαλίδας (παντρεμένης) μετά των συντρόφων τους εν αδαμιαία περιβολή σκεπασμένους
πρόχειρα με το σεντόνι από την αστυνομία.
"....τάμαθες...τον σεντονιάσανε τον τάδε..."
Σήμερα όλα αυτά ακούγονται περίεργα....
πίσω στα παλιά