Στεγνός αδύνατος μετρίου αναστήματος ευκίνητος....γάτος δηλαδή...
και το όνομα αυτού Αλεκάκιας...ο άνθρωπος για όλες τις παράνομες
δουλειές....
με έδρα την αγορά εκεί στην Σοφοκλέους...στην Ευριπίδου...στην Αθηνάς και στα γύρω στενά όπου υπήρχαν τότε μικρά μαγαζάκια αλλά που δούλευε κοσμάκης όσο περίεργο να ακούγεται.
Ένα τέτοιο μαγαζάκι μπορεί να είχε και τρείς υπαλλήλους...επι των εξωτερικών
κυρίως.
Δεν είχε το τάδε νούμερο πουκάμισο για παράδειγμα ...περίμενε ο πελάτης
και ο υπάλληλος πεταγότανε στην αποθήκη όπως έλεγε το αφεντικό
για να το φέρει.
Δεν πήγαινε σε καμμία αποθήκη αλλά στον συνάδελφο έμπορο και το έπαιρνε
δανεικό...αν του πουλούσε μοιραζόντουσαν το κέρδος.
Έτσι ήταν τα πράγματα....
Τώρα πού έπαιζε ο Αλεκάκιας;
Γυρόφερνε έξω από αυτά τα μαγαζιά και τον γνώριζαν όλοι οι έμποροι.
Τσιλιαδόρος...αβανταδόρος...
Όταν έβλεπε κοστουμαρισμένους έριχνε σύρμα στα μαγαζιά γιατί ή του συναλλάγματος θα ήταν ή τελωνείο για λαθραία ....
Τα λαθραία κυκλοφορούσαν πολύ ....τσιγάρα ...καπνός...τράπουλες....
κολώνιες και άλλα Αμερικάνικα στα περισσότερα μαγαζάκια
ανεξάρτητα αν πουλούσαν ρούχα ή κάτι άλλο.
Όχι μόνον τους ειδοποιούσε αλλά και έπαιρνε τα λαθραία και έφευγε
για να τα επιστρέψει την επόμενη ημέρα με το αζημίωτο.
Τα βράδυα ο Αλεκάκιας έβαζε το κασκέτο που έγραφε cabaret και έκανε τον
κράχτη έξω από στριπτιτζάδικο πίσω από την Ομόνοια.
πίσω στα παλιά