Η ταινία αυτή είναι του κυρ Αλέκου όπως τον έλεγαν...του Σακελλάριου
και γυρίστηκε το 1967.
Τι άλλο...σατίριζε τον πράσινο θεό το δολάριο που η αλήθεια είναι ότι πολλές
οικογένειες έζησαν με αυτό και όχι μόνον οι κοπελιές του λιμανιού.
Το δολάριο δεν το έφερναν μόνον τα ναυτάκια του Αμερικανικού στόλου
στον Πειραιά...στην Τρούμπα.
Το έστελναν στους δικούς τους οι ξενιτεμένοι μας από την Γη της Επαγγελίας
που γι αυτούς ήταν κάτεργο.
Κάποιοι έλεγαν στην γειτονιά γερόντοι πλέον με τις χρυσές καδένες
και τα πολύχρωμα σακάκια ότι έζησαν πολλά χρόνια στην Νέα Υόρκη
και τον μόνο δρόμο που γνώριζαν ήταν αυτός που υπήρχε το εστιατόριο
που δούλευαν πιατάδες ή μπάς μπόϋς που δεν μπορούσα τότε να καταλάβω
τι ακριβώς ήταν.
Με ένα τροχήλατο τραπεζάκι μάζευαν τα πιάτα με τα αποφάγια από τα τραπέζια
για να τα πάνε στην κουζίνα για να αναλάβει να τα πλύνει ο συμπατριώτης τους.
Το δολάριο τότε στην τσέπη ανακατεμένο με τα Ελληνικά χαρτονομίσματα
έδειχνε οικονομική άνεση.
Στην Τρούμπα οι συναλλαγές γινόντουσαν με αυτό...
Υπήρχαν και επεισόδια με τους Αμερικάνους ναύτες όταν μεθούσαν ...
Τότε η ναυτική αστυνομία τους είχε τον λόγο...περιπολούσαν έξω από τα μπάρ
και από τα "σπίτια".
Τους τσουβαλιάζανε αμέσως και πίσω στο αεροπλανοφόρο στο μπαλαούρο.
Η δική μας αστυνομία ήταν διακριτική ...φοβούμενη διπλωματικό επεισόδιο.
Υπήρχε και η παράνομη αγορά για το δολάριο....στην Αθήνα ήταν
στην στοά Ορφανίδου (Σταδίου) και στοά Πάππου (Σοφοκλέους).
Το πλήρωνες παραπάνω εν γνώσει σου προκειμένου να αυγατίσεις
το συνάλλαγμα που έπαιρνες επίσημα από την τράπεζα για ταξείδι εξωτερικού.
Φυσικά τα επι πλέον τα έκρυβες στον έλεγχο συναλλάγματος.
Γνωστή "νόμιμη"μέθοδος .....
Ακόμα και στην προίκα έπαιζε το δολάριο....κάποιος θείος από την Αμερική
θα έστελνε στην αγαπημένη ανηψιά κάμποσα και έτσι ανέβαιναν
περισσότερο οι μετοχές της υποψήφιας βοηθώντας να καλυφθούν
οι όποιες ατέλειές της αλλά και τα χρόνια της.
Γνωστή και η ατάκα της μάνας προς τον μεροκαματιάρη γυιό της...
"...πάρτην βρε να σωθείς...έχει και θείο στην Αμερική...τι τις θές
τις ομορφιές...αυτές φαϊ δεν δίνουν..."
πίσω στα παλιά