Παραμονή Πρωτοχρονιάς η καθιερωμένη πρωϊνή βόλτα στο Κέντρο της Αθήνας....
Πρώτα από τα παλιά στέκια που επί χρόνια υπηρέτησα....Σοφοκλέους...Αριστείδου...
Σταδίου κ.λ.π.
Οι στοές ήταν κάποτε με φώτα...στολισμένες....κόσμος να χαζεύει τις βιτρίνες...
Μουσειακοί χώροι τώρα....
Κοντοστάθηκα έξω από το μικρό μαγαζί που πρωτοξεκίνησα σε πολύ μικρή ηλικία
βάζοντας υποχρεωτικά μακρύ παντελόνι για να με προσλάβουν.
Βοηθός....η επίσημη ειδικότητά μου που σήμαινε τα πάντα...
Τα ρολά του κατεβασμένα με ένα ξεθωριασμένο ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ....
Και τα απέναντι και τα διπλανά και τα παραδιπλανά επίσης κλειστά..
Δύο ή τρία ήταν ανοιχτά ....πάλι καλά.
Εκεί βιδωμένος στην βιτρίνα προσπαθούσα να θυμηθώ πόσες φορές την είχα καθαρίσει
αλλά και στολίσει....
Χαμογέλασα...μόνον Κυριακές οι βιτρίνες αλλάζανε....
Και το χαμόγελο ήταν πικρό σκεπτόμενος το σήμερα και τις διαμαρτυρίες
των εργατοπατέρων για την τήρηση των ωραρίων.
Θα μου πείς αυτό είναι το σωστό....
Έλα τώρα εσύ να θυμίσεις τότε στον εργοδότη τον αφεντικό όπως τον λέγαμε
το ωράριο....θα γινότανε Κολοκοτρώνης πάνω στο άλογο και θα σου έδειχνε
τα Δερβενάκια...δηλαδή το σπίτι σου.
"Πού χαζεύεις μικρέ;" ...φώναζε η αφεντικίνα όταν είχες αφήσει κάτω
την πατσαβούρα και δεν καθάριζες τα ράφια.
Εκεί στην βιτρίνα εγώ....και δώστου στα παλιά μισό και βάλε
αιώνα πίσω....
Παραμονή Πρωτοχρονιάς....δέκα το βράδυ όλο και κάποιος θα έμπαινε
στο μαγαζί για αγορά δώρου της τελευταίας στιγμής.
Το τελευταίο δρομολόγιο του ηλεκτρικού τι ώρα να ήταν για πίσω στο σπίτι;
Την αγωνία σου την τερμάτιζε ο τελευταίος πελάτης....
"....αυτό το δωράκι θέλω να το στείλετε πρίν την αλλαγή του χρόνου
στον τάδε δρόμο..."κάπου στα Εξάρχεια....
Τρεχάτε ποδαράκια μου....ευτυχώς κοντά η Αλεξάνδρας...σιγά και η Αλυσίδα
λίγο παρακάτω....έτσι έκανες νάσου η εκκλησία η Αγία Βαρβάρα.
Ξεκόλησα από την βιτρίνα και συνέχισα στην επόμενη στοά Νεκροταφείου...
Αρσάκη την έλεγαν παλιά.
Καλή Χρονιά!
πίσω στα παλιά