Χαράματα στο πόδι ....το τρίγωνο στο χέρι και έξω στον δρόμο περίμενε
η ομάδα...άλλοι δύο δηλαδή σύνολον τρείς για καλύτερο μερίδιο από τις εισπράξεις.
Πώς να ξεχάσεις αυτά τα χρόνια....
"Από πού αρχίζουμε;"
Φυσικά από την κυρά Ευτυχία στην μονοκατοικία απέναντι από το τσαγκαράδικο
του παππού.
Έμενε μόνη της είχε πεθάνει ο άντρας της δεν είχε παιδιά και της είχε αφήσει
μεγάλη περιουσία.
Αν και χαράματα απ΄έξω περίμεναν κι άλλοι συνάδελφοι με τα εργαλεία
για να του πούνε...
Δεν βαρυγκομούσε η φουκαριάρα ...άνοιγε σε όλους και έδινε πλούσιο
"μεροκάματο"στους καλαντάρηδες.
Υπήρχαν κι άλλοι σταθεροί καλοί πελάτες στην γειτονιά ...
Με την σειρά τους όλοι και οι επαγγελματίες της γειτονιάς φυσικά...
μπακάλης φούρναρης χασάπης ΕΒΓΑΤΖΗΣ ψιλικατζής όλοι έδιναν
αλλά τσιφούτικα.
Από το μεσημέρι και μετά Κέντρο της Αθήνας...λιανοτάρι...μικροκέρματα
αλλά από το ένα μαγαζί έβγαινες στο άλλο έμπαινες οπότε υπήρχε τζίρος.
Αποκαμωμένοι το απόγευμα πίσω στην γειτονιά για την μοιρασιά.
Θα θυμηθώ και μια χρονιά που το ταμείο πήγε εξ ολοκλήρου
στην οικογένεια ενός φίλου της αλάνας που είχε πρόβλημα.
Γινόντουσαν και τέτοια..δεν βαρυγκομούσες αντιθέτως φούσκωνες
σαν γάλος από υπερηφάνεια όταν άκουγες τις ευχές και τις ευχαριστίες
της γειτονιάς.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
πίσω στα παλιά