49 χρόνια πρίν... 20.ΧΙΙ.1964
Επιλογή: Μιχαλης Ν. Κατσιγερας
«Μέσα εις τον κυκεώνα των αλληλοσυγκρουομένων πληροφοριών […], των υπουργικών πιέσεων, δυστροπιών, ανταρσιών κ.λπ., κ.λπ., […] έχει πνιγή μία σημαντικωτάτη εθνική υπόθεσις, διά την οποίαν ουδείς φαίνεται να ενδιαφέρεται, ουδείς ασχολείται και ουδείς έχει την διάθεσιν να την συζητήση. […] Πρόκειται περί της ολοκληρωτικής εκριζώσεως του εν Τουρκία ελληνισμού, αφού ως ανηγγέλθη ήδη,
η τουρκική Κυβέρνησις απεφάσισε την απέλασιν και εκείνων ακόμη εκ της ομογενείας, οι οποίοι έχουν αποκτήσει την τουρκικήν υπηκοότητα. […] Το σύνολον των υπό διωγμόν, ανέρχεται κατά θετικούς υπολογισμούς, τους οποίους άλλωστε κάμνουν αι ίδιαι αι τουρκικαί αρχαί, εις τεσσαράκοντα χιλιάδας. Αλλ’ εάν και αυτοί υποχρεωθούν να εγκαταλείψουν τας εστίας των, τι θα απομείνη πλέον ως πυρήν της εν Κωνσταντινουπόλει ομογενείας; […] Το Καστρί είναι απασχολημένον με τα φεστιβάλ και τον ανασχηματισμόν, ο ακαδημαϊκός πρόεδρος της Βουλής συλλέγει τας δηλώσεις διά τα σπίτια και τα χωράφια των βουλευτών, […] η Εκκλησία ενδιαφέρεται διά το μεταθετόν – και ο ελληνισμός της Τουρκίας ξεκληρίζεται σχεδόν υπό εχεμύθειαν! Αλλά δεν είναι εντροπή; […] Θα αφήσωμεν εν πλήρει σιωπή […] να τελειωθή το φρικτόν έγκλημα;».
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ