του Ελευθερίου Γ. Σκιαδά

Κλοπές, απάτες και ανασφάλεια ήταν φαινόμενα που παρουσιάστηκαν στην Αθήνα και πριν από εκατόν τριάντα χρόνια. Φαινόμενα που υποχρέωναν τις εφημερίδες, το μόνο μέσο επικοινωνίας της εποχής, να δημοσιεύουν κάθε μέρα συμβουλές προς τους κατοίκους ώστε «να γίνωσι πλέον προσεκτικότεροι». Στον αγώνα εκείνο της ενημέρωσης πρωτοστατούσε ο περίφημος εκδότης και δημοσιογράφος Ιωάννης Καμπούρογλου (φωτό), σπεύδοντας να επισημάνει πως μερικές ελευθερίες που είχαν εξασφαλισθεί σε προηγούμενους χρόνους δεν υπήρχαν πλέον και οι κάτοικοι ήταν υποχρεωμένοι να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες.
Τι έπρεπε να κάνουν; «Κλείετε τας θύρας σας και μην αφίνετε τα επί της οδού παράθυρα ανοικτά, ιδιαίτερα όταν είναι χαμηλά και άνευ κιγκλίδων», συμβούλευε τους αγαθούς κατοίκους που είχαν συνηθίσει να αφήνουν τις πόρτες και τα παράθυρά τους ολάνοιχτα. «Μη κοιμάσθε με ανοικτά παράθυρα και εγγύς αυτών μη αφίνετε εκτεθειμένα τα ενδύματά σας», ήταν μία ακόμη συμβουλή, προκειμένου να αποφεύγουν τους «κλέπτας με τους γάντζους», οι οποίοι πλησίαζαν και ξάφριζαν όσα ρούχα έπιανε ο γάντζος τους κοντά στο παράθυρο! Αλλά υπήρχαν και ειδικές οδηγίες για τους καταστηματάρχες να μην αφήνουν τα συρτάρια τους ξεκλείδωτα όταν έβγαιναν για να μιλήσουν με κάποιον γείτονα. Οι «μπουκαδόροι» καιροφυλακτούσαν για να ξαλαφρώσουν τα ταμεία τους.
Την επομένη της έκδοσης των οδηγιών αποδείχθηκε πως οι Αθηναίοι δεν λάμβαναν σοβαρά τις προειδοποιήσεις: «Πτωχού τινος κηπουρού, Μήτρου καλουμένου και εν Αμπελοκήποις διαμένοντος, έκλεψαν τα ενδύματα, άλλου τας όρνιθας και ούτω καθεξής.

 Τι να σου κάμη και ο μονάκριβος χωροφύλαξ, όστις είχε μείνει εις μόνος εκεί; 

Αφού δεν έκλεψαν και αυτόν ευχαριστημένοι να είμεθα». Δύο ημέρες αργότερα ως υπεύθυνος των κλοπών συλλαμβανόταν ένας δημοτικός κλητήρας, τον οποίο επί δέκα ώρες περιέφεραν στους δρόμους της πρωτεύουσας για παραδειγματισμό!