Δυσάρεστες και πάλι οι ειδήσεις με τον θάνατο του κοριτσιού στην Θεσ/νίκη από αναθυμιάσεις από το αυτοσχέδιο μαγκάλι.
Ποιός φταίει είναι εύκολο για τον Εισαγγελέα να το βρεί καλώντας αυτούς
που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση...για να μας "σώσουν".
Ας γυρίσουμε πίσω και να θυμηθούμε το μαγκάλι της εποχής...την θέρμανση δηλαδή στην πραγματικότητα γιατί έτσι ζεσταινότανε ο κοσμάκης με αυτό και με την γκαζιέρα.
Ήταν υποψιασμένοι όμως οι μεγάλοι ότι υπήρχε κίνδυνος και ειδικά όπου υπήρχαν παιδιά φρόντιζαν να το απομακρύνουν γρήγορα.
Αστραποβολούσε το ρημάδι όμως έβγαζε και σπίθες και έβλεπες τους γεροντότερους να πηγαίνουν κοντά του μπαμπουλοδεμένοι και να τρίβουν με λαχτάρα τα χέρια τους νοιώθοντας την ζέστα.
Πουλούσε ο καρβουνιάρης στην γειτονιά και πυρήνα (καύσιμο) για το μαγκάλι
αλλά βάζανε και κάρβουνο και κανένα ξυλαράκι στην αρχή για να ανάψει.
Το μυστικό ήταν ότι έπρεπε το δωμάτιο να αερίζεται για τις αναθυμιάσεις....
Δεν υπήρχε πρόβλημα όμως γι αυτό αφού η κάμαρα έμπαζε απ΄όλες τις μπάντες
όλους τους αέρηδες του Αιόλου.
Μαζευόντουσαν γείτονες γύρω από το μαγκάλι και λέγανε τα νέα της γειτονιάς
ρίχνοντας και κανένα κάστανο στην άκρη.
Όταν έφευγαν το βράδυ το μαγκάλι θα έβγαινε στην αυλή για να σβύσει
όρος απαράβατος.
Γνώριζαν απλά και μόνο ότι αν το σβήσουν μέσα στην κάμαρα είναι κακό.
Από αναθυμιάσεις δεν θυμάμαι θάνατο στην αυλή των θαυμάτων μόνο
κάποιες φορές καμμιά ηλικιωμένη θα έβαζε τις φωνές όταν άρπαζε
το σάλι της ή το νυχτικό της φωτιά γιατί καθότανε πολύ κοντά για να ζεσταθεί.
Οι πρώτες βοήθειες άμεσες από τις γειτόνισες με τον κουβά τον τσίγκινο
με το νερό που υπήρχε στην αυλή...για ώρα ανάγκης.
πίσω στα παλιά