Μωρέ Χριστούγεννα να ερχόντουσαν και τα υπόλοιπα λίγο σε ένοιαζαν
εκείνα τα χρόνια.
Όπως όλοι στην γειτονιά περνούσες φτωχικά σε υλικά αγαθά αλλά πλούσια
σε αγάπη.
Κάπου θα δούλευες και στις σχολικές διακοπές για να αυγατίζει το άδειο κουτί
της ΦΥΤΙΝΗΣ το ταμείο του σπιτιού δηλαδή.
Και μέσω γνωστού νάμαι σε ένα από τα μεγάλα καταστήματα της εποχής
στο ασανσέρ ...1ος γυναικεία...2ος ανδρικά και χρόνια σας πολλά και καλές αγορές.
Χάζευες μέσα σε εκείνο τον Παράδεισο από ρούχα...παιχνίδια τα κοίταγες
και χόρταινες.
Γέμιζε το ασανσέρ με κόσμο και πακέτα με πολύχρωμες κορδέλες...
Έβλεπες τα τυχερά παιδιά να κλαίνε και να ζητάνε κι άλλα παιχνίδια και απορούσες.
Βοηθούσες και μεγαλοπελάτες να τα φορτώσουν στο αυτοκίνητο που περίμενε
με τον οδηγό απ΄έξω για να πάρεις πουρμπουάρ και το χαμόγελό σου να φτάνει
μέχρι τα αυτιά.
Πρωϊ ερχόντουσαν φορτηγά με εμπορεύματα και γέμιζαν τα ράφια και χάζευες.
Έξω περίμενε κόσμος να ανοίξει το μαγαζί και έτρεχαν στο ασανσέρ
να προλάβουν να ανέβουν πρώτοι.
Δεν ήταν για όλα τα βαλάντια εκείνο το μαγαζί.
Θα περνούσαν όμως πολλοί από τις βιτρίνες του να δούν τον στολισμό
τα παιχνίδια τα ρούχα τα παπούτσια μιας άλλης κατηγορίας από αυτή
που γνώριζαν.
Μετά θα πήγαιναν στα δικά τους μαγαζιά...
Αποθήκες τα έλεγαν...σε αυτά δεν ντρεπότανε το πορτοφόλι τους...
Στην Στοά Φέξη παιχνιδάδικο με προσιτές τιμές και δώρο ένα πακέτο
μπαλόνια.
Στην Αθηνάς σε υπόγειο γερά παιδικά παπούτσια με διπλή σόλα
για να αντέχουν στον χωματόδρομο...στην αλάνα.
Και φυσικά στον ΚΛΑΟΥΔΑΤΟ στην Πλατεία Κοτζιά
για ασπρόρουχα σε τιμές χονδρικής ...γαλότσες
αδιάβροχα κ.λ.π.
πίσω στα παλιά