Τον Νοέμβρη, είμαστε στον χειμώνα του 1973 πάντα, ξεσπάσανε τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.
Φασαρίες, διαδηλώσεις, στρατός, τανκς, αστυνομίες, κοσμοχαλασιά στην Αθήνα. Την μια μέρα κλείναμε το θέατρο την άλλη τ'ανοίγαμε, κι όταν τ'ανοίγαμε και παίζαμε, λιγοστοί θεατές.
Τι περίμενες, εδώ σκοτωνόταν κόσμος! Κι όταν κάπου κόπασε κάπως ο χαλασμός και το έργο ξανάρχισε... ένα βράδυ μετά την παράσταση, πιάσανε ξαφνικά έξω από το θέατρο τον Μπάρκουλη. Χούντα ακόμα, ποιος να τολμήσει να τους ρωτήσει τι συνέβαινε. Κάτι πήγε να τους πει ο Βίκτωρας ο Παγουλάτος που ήτανε εκείνη την βραδιά στο θέατρο, και παρ'ολίγο να φάει ξύλο. Εγώ με το τρελό που με πιάνει καμιά φορά, πετάχτηκα έξω κι έβαλα τις φωνές.
Για σταθείτε ρε σεις, εδώ έχω μια δουλειά, μια επιχείρηση. Πιάνετε τον Μπάρκουλη που χωρίς αυτόν κλείνει το θέατρο! Δεν πρέπει να μάθω ποιοι είσαστε και τι συμβαίνει; Ευτυχώς ένας απ'αυτούς με πήρε για τρελό φαίνεται και τραβώντας με κατά μέρος μου είπε, είμαστε αστυνομικοί κύριε Ρηγόπουλε, δεν νομίζω ότι θα παίξει πολύ σύντομα ο Μπάρκουλης, κανονίστε την πορεία σας. Μα για ποιο πράγμα τον συλλαμβάνετε ρώτησα εγώ. Υπόθεση ναρκωτικών, μου απάντησε αυτός. Μπήκε στ'αυτοκίνητο που είχαν τον Ανδρέα κι έφυγαν όλοι μαζί. Μάλιστα, και τώρα, τι κάνουμε τώρα; Τι γινόμαστε χωρίς Μπάρκουλη, που ήταν και πρωταγωνιστής στο έργο; Η πρώτη μου ενέργεια την άλλη μέρα πρωί- πρωί, ήταν ό,τι βλακωδέστερο μπορούσε να κάνει κανείς. Πήγα στον διευθυντή της αστυνομίας, ένας Δασκαλόπουλος ήταν εκείνο τον καιρό. Μόλις τον είδα του είπα αφελέστατα χωρίς να το παίζω καθόλου, αχ κύριε Δασκαλόπουλε μου σας παρακαλώ, αυτό κι αυτό μου συνέβη με τον Μπάρκουλη, θέλω να με βοηθήσετε γιατί κλείνω το θέατρο. Μπορείτε να μου στέλνετε τον Μπάρκουλη να κάνει την παράσταση με την συνοδεία ενός αστυφύλακα και να τον ξαναπαίρνει πάλι μέσα μετά. Ασφαλώς θα με πέρασε για ηλίθιο ή θα νόμισε ότι τον δουλεύω. Μάλλον φαίνεται ότι ξαφνιάστηκε απ'τη βλακεία μου ο Δασκαλόπουλος, γι'αυτό δεν με πέταξε έξω απ'το γραφείο του. Περιορίστηκε σ'ένα γέλιο και μου είπε τυπικά, κύριε Ρηγόπουλε δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, ο Μπάρκουλης είναι κρατούμενος με σοβαρή κατηγορία. Αν κάνω αυτό που μου ζητάτε εσείς, θα χάσω την θέση μου. Τότε συνειδητοποίησα κι εγώ πλήρως τί βλακεία είχα πάει να ζητήσω αλλά μέσα στον πανικό μου έκανα την πρώτη ανοησία. (Το θέατρο Αναλυτή ήταν στην οδό Αντωνιάδου, δίπλα στην ΑΣΟΕΕ και μερικά τετράγωνα μακριά από το Πολυτεχνείο)
Πηγή: www.lifo.gr