Κάποιες δεκαετίες πίσω οίκοι ανοχής υπήρχαν και στα στενά γύρω από την Πλατεία Αγάμων δηλαδή Αμερικής....της Κολιάτσου....
Ημιϋπόγεια σε πολυκατοικίες με δική τους είσοδο από το πεζοδρόμιο.
Όποιος ιδιοκτήτης το νοίκιαζε γι αυτό τον σκοπό στη συνέχεια δεν μπορούσε
να το νοικιάσει για κατοικία....έπρεπε να αποχαρακτηριστεί...
να περάσουν χρόνια.
Δίπλα όμως σε αυτά κατοικούσαν και οικογένειες....
Πολλά τα μπερδέματα και αγανακτούσαν οι άνθρωποι....
Μπέρδευε ο πελάτης το υπόγειο και χτύπαγε το διπλανό κουδούνι....
άνοιγε ο φουκαράς που έμενε εκεί και άκουγε.....
"Είναι μέσα η κοπέλα;".....
"Πόσο πάει;"...
"Έχει μεγάλη σειρά;"
Και συνεχιζότανε πολλές φορές το ίδιο βιολί.
Έβαζαν στην πόρτα ένα χαρτί που έγραφε
"ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΔΩ"..
"ΟΙΚΙΑ του τάδε..."
Και πάλι δεν λυνότανε το πρόβλημα οπότε αναγκαζόντουσαν να αλλάξουν γειτονιά.
Έτσι με τα χρόνια από τις γνωστές και ως γειτονιές των μπουρδέλων πολλοί ξεσπιτώθηκαν...βλέπε Κολωνού...Ακομινάτου....Φυλής....Πλατεία Βικτωρίας.
Σήμερα τα παραπάνω φαίνονται αστεία μπροστά στα όσα συμβαίνουν στο Κέντρο
της Αθήνας.
πίσω στα παλιά