Σα διαφημιστική λεζάντα ινστιτούτου αδυνατίσματος. Μόνο που υπάρχει μια ουσιαστική διαφορά… Το πριν είναι καλύτερο από το μετά!
Κατεδαφίσεις, καθαιρέσεις, εξαφανίσεις, αλλαγές τοπίου και γεωγραφίας, της φυσιογνωμίας, εν γένει, της πόλης. Σε πιάνει μια μελαγχολία βλέποντας όλες αυτές τις παλιές φωτογραφίες και την πόλη που δεν πρόλαβες ή που θα μπορούσες να έχεις. Όχι, σίγουρα η ζωή δεν ήταν καλύτερη τότε, παρόλο που το λένε οι μεγαλύτεροι. Απλά ήταν νέοι και με τα χαλινάρια στα χέρια… Φτώχια, πόλεμοι, πολιτική αστάθεια, ξενιτιά. Εγκατάλειψη πόλεων, κτηρίων και ανθρώπων. Και όταν άρχισε το πανηγύρι της «ανάπτυξης» ο νεοέλληνας προσπάθησε να αποτινάξει ότι του θύμιζε τα παλιά. Μαζί με αυτό και τα κτήρια μέσα και γύρω από τα οποία έζησε, χωρίς να υπάρξει μέριμνα ή σχετική παιδεία για την αρχιτεκτονική κληρονομιά.
Πειραιώς 34
Ιπποκράτους 21
Πειραιώς 76
Ενώ σε πρώτο πλάνο πέφτουν μπετά, στο βάθος το νεοκλασικό κατεδαφίζεται...
από το λεύκωμα "Η Ελλάδα του μόχθου", εκδ. Ριζαρείου Ιδρ. φωτο Δ. Χαρισιάδη
Οι υπόλοιπες α/μ φωτογραφίες από το λεύκωμα του Στ. Σκοπελίτη "Νεοκλασικά της Αθήνας & του Πειραιά", εκδ. Ολκός