πηγή
Ο εναλλακτικός τρόπος καπνίσματος είναι το τσιγάρο, που όμως δεν προτιμάται από τους μερακλήδες χασικλήδες. Στρίβεται με δύο, τρία ή και περισσότερα φύλλα τσιγαρόχαρτου που αναλόγως κολλούνται μεταξύ τους και ονομάζονται δίφυλλα ή τρίφυλλα. Στη μια πλευρά εφαρμόζει η τζιβάνα, ένα κάπως σκληρό χαρτονάκι που παίζει το ρόλο επιστόμιου και προστατεύει τα χείλη του καπνιστή όταν φτάνει στις τελευταίες ρουφηξιές. Μια σύγχρονη μέθοδος καπνίσματος που δε γνωρίζουμε αν ήταν γνωστή τότε είναι οι «ανάποδες» καυτές τζούρες που δίνονται από ένα άτομο στους υπόλοιπους της συντροφιάς όταν το τσιγάρο κοντεύει να τελειώσει. Αυτός που γνωρίζει βάζει το τσιγάρο ανάποδα στο στόμα του από την πλευρά της καύτρας προσέχοντας να μην καεί και φυσάει τον καπνό μέσα στο στόμα του διπλανού του. Ο καπνός μαζί με τον αέρα είναι ένας ισχυρός συνδυασμός και επιτείνει την αίσθηση της μαστούρας. Έξω απ’ τους τεκέδες λοιπόν οι οπαδοί της κάνναβης την έστριβαν και την κάπνιζαν στο ύπαιθρο. Από τον Σπύρο Παξινό μαθαίνουμε ότι «το κάπνισμα των τσιγαριλικίων ενεργείται εις διάφορα απόκεντρα μέρη ή εις ιδιαίτερα κέντρα ενίοτε δε και εντός των κινηματογράφων και των θεάτρων, αναλόγως της θρασύτητος του καπνιστού και της νομιζομένης υπ’ αυτού ασφαλείας του μέρους εκ της αστυνομικής επιτηρήσεως. Επίσης καπνίζουν τσιγαριλίκια και εντός αυτοκινήτων (ταξί), είτε οι ίδιοι οι σωφέρ, είτε καπνισταί εύποροι επιβιβαζόμενοι αυτοκινήτου προς τον σκοπον τούτον, προς μεγαλυτέρας των ασφάλειαν».
Στη συνέχεια περιγράφονται τα κόλπα των χασισοποτών που για να ξεφύγουν την τσιμπίδα του νόμου κρύβουν ή και καταπίνουν τα τσιγάρα και σημειώνεται πως το τσιγάρο συνήθως καπνίζουν οι νεοφώτιστοι χασισοπότες ή «και τινές διεφθαρμένοι νέοι ή γυναίκες της ανωτέρας κοινωνικής τάξεως».
Ο ναργιλές είναι ανώτερος σε σχέση με το τσιγάρο, σ’ αυτό συμφωνεί κι ο Βαμβακάρης που έπινε μόνο ναργιλέ.
«Εμένα μ’ άρεζε ο ναργιλές. Το τουμπεκί και το χασίσι πέρναγε από νεράκι από το καλάμι, φιλτραριζότανε. Με το τσιγαρλίκι τι κάνεις; Όλες οι βρώμες πάνε μέσα. Κακό πράγμα. Εμείς οι χασικλήδες, οι μάγκες, δεν φουμέρναμε τσιγαρλίκι. Λίγα πράγματα. Δεν ήταν καλο το τσιγαρλίκι για το λαιμό. Διότι μπαίνανε όλα αυτά τα ζαφείρια που σου συζητάω μέσα στο λαιμό σου. Ενώ λογάριασε, όταν βγάζαμε το σέρι του λουλά και το πλέναμε τι βρώμα βγάζαμε από μέσα. Με τα τσιγαριλίκια όλα αυτά πηγαίνανε μέσα στο λαιμό».
Μετά το κάπνισμα και πριν χρησιμοποιηθεί ξανά ο ναργιλές τον τοποθετούν σ’ ένα κουβά με κρύο νερό για να καθαρίζει από τα ζαφείρια, τα υπολείμματα δηλαδή του καπνίσματος και να διατηρείται δροσερός και καθαρός. Αν έχουν κοντά κανένα πηγάδι τον κατεβάζουν μ’ ένα σκοινί μέσα στο πηγάδι κι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για το σκοπό τους, να καθαρίσει δηλαδή το σκεύος για την επόμενη βόλτα.
