Απομεινάρι παλιών χρόνων το σπίτι της φωτογραφίας.....
Υπήρχαν πολλά στην Αθήνα .....αρχοντόσπιτα τα έλεγαν οι κυρίες της αυλής.
Και ήταν λογικό να τα έβλεπαν έτσι συγκρίνοντάς τα με τα καμαράκια
και την κοινόχρηστη τουαλέτα.
Παίζαμε απ΄έξω στον δρόμο και έβγαιναν στα παράθυρα και μας κοιτούσαν.
Υπήρχαν και οι περίεργοι που μας έδιωχναν λόγω της φασαρίας και της σκόνης.
Όταν έβγαινε η γιαγιά με το καλαθάκι δεμένο στον σπάγγο ήταν η καλύτερή μας.
"Ποιός έχει σειρά σήμερα;"
Και τηρούσαμε αυστηρά την σειρά....
Κατέβαζε το καλαθάκι με το σημείωμα και το διχτάκι για τον μπακάλη.
Ο τυχερός της ημέρας τα έπαιρνε και έτρεχε για την παραγγελία.
Τα τρόφιμα αυτή την φορά τα πήγαινες μέσα ενώ απ΄έξω περίμενε
η τσακαλοπαρέα για να μοιραστεί τις καραμέλες.
Το χαρτζιλίκι θα πήγαινε κατευθείαν στον ψιλικατζή για χαπαχούπες και γκαζάκια.
Τα σπίτια αυτά είχαν εσωτερική ξύλινη σκάλα και ημιϋπόγειο όπου συνήθως
έμενε η υπηρέτρια.
Ο κήπος μέσα περιποιημένος....θυμάμαι ότι υπήρχε και είσοδος από εκεί
για την κουζίνα ....τις πολλές κατσαρόλες....
το μεγάλο τραπέζι και σε έπιανε απογοήτευση όταν την σύγκρινες με την γκαζιέρα στο δωμάτιο και την ίδια αλουμινένια κατσαρόλα με τα βουλιάγματα.
Όταν άρχισε για τα καλά η εσωτερική μετανάστευση τα αρχοντόσπιτα άρχισαν
να κατεδαφίζονται για να γίνουν κουτιά.
Σε μια πολυκατοικία από αυτές στα Πατήσια πρίν από χρόνια υπήρχε στην είσοδο μια μεγάλη φωτογραφία με το αρχοντόσπιτο που υπήρχε ....
Την είδα σαν κηδειόσημο!
πίσω στα παλιά