Της Εύας Διαμαντή.

Χρόνια είχα να πάω απο κεί.Μέχρι την οδό Αθηνάς με άφηνε η μητέρα μου με το ζόρι.Άστεγοι,ναρκωμανείς,Σομαλοί που σκοτώνονται με το συνάφι τους,κλέφτες,βιάστες……..

Όλα αυτά,κάτω από το Δημαρχείο της πόλης.Αυτό..που έχει απ” έξω τους μπάτσους της δημοτικής αστυνομίας και τρώνε τυρόπιτες!

Στη Σοφοκλέους είναι η κατάντια; Σοβαρά; Εγώ δεν είδα κάτι τέτοιο…

Είδα καταστηματάρχες να ξεφορτώνουν το εμπόρευμα τους και ν” αστειεύονται.Μαγαζάκια με κάθε λογής πράγματα που χρειάζεται κάθε νοικοκυριό.Δεν τα πιάνει το μάτι σου και μάλιστα σε πολύ προσιτές τιμές.Καταπληκτικά φαγάδικα,που περνάς απ΄έξω και μυρίζει κάρυ.

Είναι παιχνιδιάρηδες και πανέξυπνοι. Ίσως οι πιο καπάτσοι πωλητές που έχω συναντήσει ποτέ.Σε πουλάνε και σε αγοράζουν στο λεπτό. Ευγενέστατοι και….κοπλιμενταδόροι, δίνουν πάντα τα καλύτερα στους πελάτες τους.Κι αν πουν τίποτα, πάντα έχουν επιχειρήματα ν” αντικρούσουν.Όλη η Σοφοκλέους, μέχρι κάτω την Πειραιώς, μυρίζει βοτάνια και μυρωδικά.Και είναι ήσυχη και ήρεμη. Ηλιόλουστη και πεντακάθαρη.Και δηλαδή τι; Επειδή δεν ακούς ελληνικά κι επειδή όλοι κρατούν τις τσάντες τους σφιχτά, σημαίνει ότι όλοι όσοι σε κοιτούν θέλουν να σου κάνουν κακό;

Και δεν συζητάω καν για το ενδεχόμενο να πειράξει κάποιος περαστικός της γειτονιάς καμιά πελάτισσα. Εκεί μιλάνε τα μάτια και το θέμα λύνεται στη στιγμή. Χωρίς πολλά λογάκια και σούξου-μούξου μανταλάκια. Είναι άνθρωποι »της πιάτσας» και ξέρουν να ελίσσονται.

Ρώτησα σήμερα κάποιον απο αυτούς για τον φόβο και μου απάντησε:

»Κοπελιά,να σου πω κάτι; Εκεί που γεννηθήκαμε όλοι εμείς κι όλοι αυτοί οι »κακομοίρηδες», όπως τους λέτε εσείς οι ανοιχτόχρωμοι, είναι τόποι ζόρικοι. Τόσο που δεν φαντάζεσαι. Φύγαμε,γιατί δεν μπορούσαμε άλλο να ζούμε με τον φόβο. Εδώ στην Ελλάδα, περνάμε καλύτερα γιατί μάθαμε όχι να τον ζούμε, αλλά να τον μυριζόμαστε από μακρυά κι αυτό είναι καλύτερο.Αν με φοβάσαι θα το καταλάβω και μπορεί να σε φοβηθώ κι γώ.Και τότε θα προτιμήσω να μην σου δώσω σημασία και να συνεχίσουμε ο καθένας τον δρόμο του.»

Αυτό αντίκρισα το πρωί.Και χάρηκα. Κατάλαβα πως τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται, αρκεί να το δεις εκ των έσω. Όλοι ξέρουμε να μιλάμε/να κριτικάρουμε, αλλά…αν δεν ΖΗΣΕΙΣ ,δεν θα ΜΑΘΕΙΣ !!!