Γινόντουσαν προξενιά εκείνα τα χρόνια.
Από την επαρχία ερχόντουσαν κοπέλες στην γειτονιά σε συγγενείς τους με σκοπό
να βρεθεί κανένας γαμπρός .
Η Αθήνα είχε τραβηχτικό ...ήθελαν να ξεφύγουν από το στενό περιβάλλον του χωριού.
Ο υποψήφιος γαμπρός τα μετρούσε όλα....
Έβλεπε την υποψήφια λιγότερο άσχημη ανάλογα με την προίκα που είχε.
Άρχιζε λοιπόν ο αγώνας για να σουλουπώσουν την νύφη.
Στην Πεσμαζόγλου υπήρχαν υπαίθρια μαγαζιά με καλλυντικά....
Πάγκος....πανέρι δηλαδή για όλα τα βαλάντια.
Κωλοπετσομένη η θειά η Σμυρνιά αναλάμβανε την ανηψιά του άντρα της ....
Χαζεύαμε στην αυλή τα τρεξίματα και κρυφογελούσαμε.....
Τσιρίδες η υποψήφια ....
Της έκαναν γενικό ρεκτιφιέ....
Έριχναν νερό στο κρασί τους γαμπρός και νύφη προκειμένου να ανοίξουν
το σπιτικό τους.
Η συνέχεια γνωστή...άλλα χρόνια ο άντρας γενικός αρχηγός.
Αυτός έφερνε λεφτά στο σπίτι είχε το κουμάντο.
Υπομονή η γυναίκα.... δεν μιλούσε...και αν την έδιωχνε πού θα πήγαινε....ντροπή να γυρίσει στο χωριό.
Δεν βαριέσε και κανένα χαστούκι που θα έτρωγε....
Με τον ερχομό του παιδιού είχε μια ελπίδα να μην την διώξει ο "αρχηγός"
αλλά τότε έφευγε αυτός.
Η γειτονιά έπαιρνε την υπόθεση στα χέρια της....ήταν η Πρόνοια....
η μεγάλη οικογένεια.
πίσω στα παλιά
.