Η φωτογραφία είναι από την συλλογή του Μουσείου Μπενάκη.
Ο δικός μας φιστικάς, με το καροτσάκι και την ασετιλίνη, την έβγαζε έξω από τον θερινό κινηματογράφο Αττικόν, όταν ακόμα ήταν στην Πλατεία Κυψέλης.
Με όμορφα χωνάκια, φτιαγμένα από εφημερίδα, με μια δραχμούλα, σου γέμιζε το χωνάκι με αράπικο και σου έφτανε, μέχρι το τέλος της ταινίας. Φυσικά είχε και πασατέμπο, αφράτα στραγάλια με σταφίδες, αμύγδαλα και φιστίκια Αιγίνης.
Πάντα με συγκινούσε εκείνη η φλογίτσα της ασετιλίνης, λες και ήξερα από τότε, το μεταγενέστερο τραγούδι του Μάνου Λοίζου και του Λευτέρη Παπαδόπουλου «Σάββατο κι απόβραδο, με ασετιλίνη».
ΠΗΓΗ