Η φωτογραφία είναι από την Μαγική Πόλη ταινία του Κούνδουρου
που γυρίστηκε το ΄54 στο Δουργούτι.
Δείχνει την πραγματικότητα της εποχής μετά τον εμφύλιο-συμμοριτοπόλεμο.
Το Δουργούτι ή Ντουργούτι,ήταν συνοικία στο σημερινό Νέο Κόσμο, ειδικότερα η περιοχή μεταξύ Λεωφ. Συγγρού, εργοστασίου Φιξ, ξενοδοχείου Ιντερκοντινένταλ, αποτελούσε από το 1922 μια θλιβερή παραγκούπολη, στην οποία συνωστίζονταν φτωχοί παραπηγματούχοι με πρωτόγονες και άθλιες συνθήκες διαβίωσης ...δηλαδή Δουργούτι σήμαινε κακομοιριά...αθλιότητα.
Και εκεί είχαμε συγγενείς από του πατέρα την μεριά...Τουρκόσπορους τους έλεγαν κάποιοι που το έπαιζαν Καραέλληνες.
Τέλος πάντων άλλη κουβέντα αυτή.
Κυριακή λοιπόν για επίσκεψη στην παράγκα της θείας....
Πάστρα παντού από την φουκαριάρα και ήταν και πολύ ηλικιωμένη
γύρω...στα 50.
Κοπελούδα ήταν στην Σμύρνη με τον "συνωστισμό" της Ρεπούση (ΔΗΜΑΡ)
και βούτηξε στην θάλασσα να μην την πιάσουν οι τσέτες.
Τι να σου λέει...ανοίγαμε το στόμα σαν χάνοι.
Ήρθε στον Πειραιά...βρέθηκε στο Δουργούτι σπρωχτή με άλλους...γνώρισε
και τον θείο και τον παντρεύτηκε.
Δούλευε σε κάποιο εργοστάσιο αυτός....
Απ΄έξω από την παράγκα ρυάκια...πουθενά αποχέτευση...
Άρχοντες εμείς στον Βούθουλα...η κοινόχρηστη τουαλέτα της αυλής μας
φάνταζε σαν της Μεγάλης Βρετάνιας....χρησιμοποιούσαμε πάντα για τέτοια
το ξενοδοχείο των ολίγων γιατί ακούγαμε ότι είχε επίχρυσες βρύσες.
Χορταίναμε με τέτοια....
Τα παιδιά έπαιζαν έξω από τις παράγκες....πώς μας έβλεπαν
τους επισκέπτες....άρχοντες και καμαρώναμε.
Αργά και που αυτή η επίσκεψη στο Δουργούτι γιατί ο πατέρας δεν ήθελε
να φέρνει σε δύσκολη θέση τους συγγενείς του που δεν σε άφηναν
να φύγεις αν δεν έτρωγες μαζί τους.
Δεν είχαν παιδιά....προλάβανε τα τελευταία τους χρόνια να τα περάσουν
σε τούβλινο σπίτι....έριξαν την παράγκα ....και μεσοτοιχιά με τον διπλανό αυθαίρετο....έφυγαν ευχαριστημένοι.
πίσω στα παλιά
Το Δουργούτι ή Ντουργούτι,ήταν συνοικία στο σημερινό Νέο Κόσμο, ειδικότερα η περιοχή μεταξύ Λεωφ. Συγγρού, εργοστασίου Φιξ, ξενοδοχείου Ιντερκοντινένταλ, αποτελούσε από το 1922 μια θλιβερή παραγκούπολη, στην οποία συνωστίζονταν φτωχοί παραπηγματούχοι με πρωτόγονες και άθλιες συνθήκες διαβίωσης ...δηλαδή Δουργούτι σήμαινε κακομοιριά...αθλιότητα.
Και εκεί είχαμε συγγενείς από του πατέρα την μεριά...Τουρκόσπορους τους έλεγαν κάποιοι που το έπαιζαν Καραέλληνες.
Τέλος πάντων άλλη κουβέντα αυτή.
Κυριακή λοιπόν για επίσκεψη στην παράγκα της θείας....
Πάστρα παντού από την φουκαριάρα και ήταν και πολύ ηλικιωμένη
γύρω...στα 50.
Κοπελούδα ήταν στην Σμύρνη με τον "συνωστισμό" της Ρεπούση (ΔΗΜΑΡ)
και βούτηξε στην θάλασσα να μην την πιάσουν οι τσέτες.
Τι να σου λέει...ανοίγαμε το στόμα σαν χάνοι.
Ήρθε στον Πειραιά...βρέθηκε στο Δουργούτι σπρωχτή με άλλους...γνώρισε
και τον θείο και τον παντρεύτηκε.
Δούλευε σε κάποιο εργοστάσιο αυτός....
Απ΄έξω από την παράγκα ρυάκια...πουθενά αποχέτευση...
Άρχοντες εμείς στον Βούθουλα...η κοινόχρηστη τουαλέτα της αυλής μας
φάνταζε σαν της Μεγάλης Βρετάνιας....χρησιμοποιούσαμε πάντα για τέτοια
το ξενοδοχείο των ολίγων γιατί ακούγαμε ότι είχε επίχρυσες βρύσες.
Χορταίναμε με τέτοια....
Τα παιδιά έπαιζαν έξω από τις παράγκες....πώς μας έβλεπαν
τους επισκέπτες....άρχοντες και καμαρώναμε.
Αργά και που αυτή η επίσκεψη στο Δουργούτι γιατί ο πατέρας δεν ήθελε
να φέρνει σε δύσκολη θέση τους συγγενείς του που δεν σε άφηναν
να φύγεις αν δεν έτρωγες μαζί τους.
Δεν είχαν παιδιά....προλάβανε τα τελευταία τους χρόνια να τα περάσουν
σε τούβλινο σπίτι....έριξαν την παράγκα ....και μεσοτοιχιά με τον διπλανό αυθαίρετο....έφυγαν ευχαριστημένοι.
πίσω στα παλιά