Πόσο τυχεροί είναι όσοι ζουν κάτω από την σκιά του Ιερού Βράχου της Ακρόπολης! Διπλά τυχεροί, αν συνυπολογίσουμε την εκθαμβωτική νυχτερινή θέα που προσφέρει στους κατοίκους της πρωτεύουσας -και σε χιλιάδες τουρίστες. Πραγματικό δώρο για τα μάτια που υψώνονται προς τα εκεί, και. λίπασμα στα ντελικάτα αισθήματα των ερωτευμένων που ανταλλάσσουν όρκους και φιλιά, έχοντας απέναντί τους ένα τόσο υπέροχο νυχτερινό σκηνικό. Το μοναδικό αυτό θέαμα φέρει, ως γνωστόν, την υπογραφή του κορυφαίου Γάλλου καλλιτέχνη Πιέρ Μπιντό, ο οποίος μετά την πόλη του Φωτός και ειδικότερα τον Πύργο του Αϊφελ, ανέλαβε, το 2004, να «δώσει τα φώτα» του και στα μνημεία της ελληνικής πρωτεύουσας. Μέχρι τότε δεν υπήρχε κάποιος κανονισμός φωτισμού των μνημείων, που να εξυπηρετούσε την αισθητική και την ανάδειξή τους. Τη δεκαετία του '60 η Ακρόπολη φωτίστηκε για πρώτη φορά, για τις ανάγκες του τουριστικού θεάματος «Ηχος και Φως». Τη δεκαετία του '90 τοποθετήθηκαν νέοι προβολείς, αλλά το θέαμα εξακολουθούσε να αδικεί τα μνημεία κάνοντάς τα να μοιάζουν «πυρπολημένα» με το αφύσικο πορτοκαλί χρώμα τους. Το μεγάλο έργο του καλλιτεχνικού φωτισμού της Ακρόπολης αποτέλεσε ιδέα και πρωτοβουλία του Μιχάλη Κακογιάννη. Το 2001 ήρθε σε επικοινωνία με τον Πιερ Μπιντό και εξασφάλισε τη συνεργασία του, ενώ παράλληλα, ίδρυσε το σωματείο «Οι φίλοι της Αθήνας», που ανέλαβαν τη χρηματοδότηση της μελέτης (κάλυπτε επίσης το φωτισμό των Στύλων του Ολυμπίου Διός, της Πύλης του Αδριανού, του Λυκαβηττού και της Βουλής). Ο Μπιντό έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην ανάδειξη της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής των αρχαίων μνημείων με φώτα χαμηλότερης ισχύος, υποβάλλοντας την ιδέα ότι εκεί κάποτε υπήρχε ζωή. Για την υλοποίηση της μελέτης χρησιμοποιήθηκαν περίπου 1.200 προβολείς Αλογόνων μετάλλων και Νατρίου, ισχύος 150W, στενής δέσμης. Για τον εσωτερικό φωτισμό, επιλέχθηκαν πιο θερμές αποχρώσεις, οι οποίες ενισχύουν την αίσθηση του βάθους στα μεγαλόπρεπα αθηναϊκά μνημεία.
«Στην Ακρόπολη μπορείς να δεις πολλά πράγματα, όταν πέφτει η νύχτα», μας λέει ο Σωτήρης Γούσης. Μέλος του ηλεκτρομηχανολογικού συνεργείου που μεριμνεί για το φωτισμό του μνημείου, έχει ζήσει τον Ιερό Βράχο σε ώρες που οι επισκέπτες έχουν αποχωρήσει. Είναι η ώρα που τα αρχαία μνημεία αρχίζουν μια άλλη «παράσταση», κάτω από το φως των προβολέων. Επί 26 χρόνια, μέχρι να βγει στη σύνταξη, ο Σωτήρης Γούσης και τα υπόλοιπα μέλη του συνεργείου, με επικεφαλής τον Σπύρο Οικονομόπουλο, έκαναν έλεγχο στα συστήματα φωτισμού, φρόντιζαν για την επαναρύθμιση των προβολέων και την αντικατάσταση όσων
λαμπτήρων καίγονταν. Δεν είναι μια εύκολη δουλειά, όπως τονίζει ο ίδιος. Πρέπει να κατευθύνεις το φως στα σωστά σημεία, κάθε φορά που απρόσεκτοι (και αδιάφοροι) τουρίστες κάθονται πάνω στους προβολείς για να. ξαποστάσουν. Πρέπει επίσης να αντικαθιστάς τους καμένους λαμπτήρες με ίδιας ισχύος λάμπες, γιατί αλλιώς αλλάζει η θερμοκρασία με αποτέλεσμα τα μνημεία να αποκτούν διαφορετική χρωματική χροιά. Δύο φορές το χρόνο, τη θερινή και τη χειμερινή περίοδο, γίνεται ένας γενικότερος έλεγχος σύμφωνα με τον σχεδιασμό του Πιέρ Μπιντό. Η μακρόχρονη υπηρεσία του Σωτήρη Γούση στη -νυχτερινή- Ακρόπολη πρόσφερε εικόνες και εμπειρίες που κανείς. κοινός θνητός έχει την ευκαιρία να δει, ή να ανακαλύψει. Οπως το ζωικό βασίλειο του Ιερού Βράχου, για παράδειγμα, που «ξυπνά» όταν έχει φύγει και ο τελευταίος τουρίστας. Τότε
βγαίνουν σεργιάνι οι περίφημες γάτες της Ακρόπολης, που η χάρη τους έχει υμνηθεί από ποιητές. Τότε «σκάνε μύτη» οι μεγάλες, αιωνόβιες χελώνες, αλλά και τα φίδια που λουφάζουν στις τρύπες του βράχου. Κάποτε μάλιστα, υπήρχε και μια αλεπουδίτσα που εξαφανίστηκε όταν έγινε η εγκατάσταση των προβολέων. Τα σπήλαια και οι υπόγειες στοές του Ιερού Βράχου, που σήμερα αποτελούν κρυψώνες και φωλιές αυτής της. απρόβλεπτης πανίδας, ήταν γνωστά από τους αρχαίους χρόνους. Σύμφωνα με τον Παυσανία, μάλιστα, στο Ερεχθείο υπήρχε ένα φρέαρ σε σχήμα τρίαινας, μέσα από το οποίο, κάθε φορά που έπνεε νότιος
άνεμος, ακούγονταν ήχοι κυμάτων. «Τα μυστικά της Ακρόπολης βρίσκονται στα πηγάδια, τα σπήλαια και τις ανασκαφικές στοές που έγιναν από τους αρχαιολόγους πριν από 100, και πλέον, χρόνια», λέει ο «ξεναγός» μας σε αυτή την -εικονική- περιήγηση. Και θυμάται μια αξέχαστη εμπειρία που είχε, όταν, εντελώς τυχαία, ανακάλυψε μια στοά γεμάτη θραύσματα κεραμικών, μαζί με κάποιους λευκούς σκορπιούς που τα. φυλούσαν.
(Ευχαριστούμε τον Σωτήρη Γούση για τις πληροφορίες και το υλικό που μας παρείχε)
Το βιβλίο του Aρη Mαλανδράκη "SEX" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΟΤΑΜΟΣ
«Στην Ακρόπολη μπορείς να δεις πολλά πράγματα, όταν πέφτει η νύχτα», μας λέει ο Σωτήρης Γούσης. Μέλος του ηλεκτρομηχανολογικού συνεργείου που μεριμνεί για το φωτισμό του μνημείου, έχει ζήσει τον Ιερό Βράχο σε ώρες που οι επισκέπτες έχουν αποχωρήσει. Είναι η ώρα που τα αρχαία μνημεία αρχίζουν μια άλλη «παράσταση», κάτω από το φως των προβολέων. Επί 26 χρόνια, μέχρι να βγει στη σύνταξη, ο Σωτήρης Γούσης και τα υπόλοιπα μέλη του συνεργείου, με επικεφαλής τον Σπύρο Οικονομόπουλο, έκαναν έλεγχο στα συστήματα φωτισμού, φρόντιζαν για την επαναρύθμιση των προβολέων και την αντικατάσταση όσων
λαμπτήρων καίγονταν. Δεν είναι μια εύκολη δουλειά, όπως τονίζει ο ίδιος. Πρέπει να κατευθύνεις το φως στα σωστά σημεία, κάθε φορά που απρόσεκτοι (και αδιάφοροι) τουρίστες κάθονται πάνω στους προβολείς για να. ξαποστάσουν. Πρέπει επίσης να αντικαθιστάς τους καμένους λαμπτήρες με ίδιας ισχύος λάμπες, γιατί αλλιώς αλλάζει η θερμοκρασία με αποτέλεσμα τα μνημεία να αποκτούν διαφορετική χρωματική χροιά. Δύο φορές το χρόνο, τη θερινή και τη χειμερινή περίοδο, γίνεται ένας γενικότερος έλεγχος σύμφωνα με τον σχεδιασμό του Πιέρ Μπιντό. Η μακρόχρονη υπηρεσία του Σωτήρη Γούση στη -νυχτερινή- Ακρόπολη πρόσφερε εικόνες και εμπειρίες που κανείς. κοινός θνητός έχει την ευκαιρία να δει, ή να ανακαλύψει. Οπως το ζωικό βασίλειο του Ιερού Βράχου, για παράδειγμα, που «ξυπνά» όταν έχει φύγει και ο τελευταίος τουρίστας. Τότε
βγαίνουν σεργιάνι οι περίφημες γάτες της Ακρόπολης, που η χάρη τους έχει υμνηθεί από ποιητές. Τότε «σκάνε μύτη» οι μεγάλες, αιωνόβιες χελώνες, αλλά και τα φίδια που λουφάζουν στις τρύπες του βράχου. Κάποτε μάλιστα, υπήρχε και μια αλεπουδίτσα που εξαφανίστηκε όταν έγινε η εγκατάσταση των προβολέων. Τα σπήλαια και οι υπόγειες στοές του Ιερού Βράχου, που σήμερα αποτελούν κρυψώνες και φωλιές αυτής της. απρόβλεπτης πανίδας, ήταν γνωστά από τους αρχαίους χρόνους. Σύμφωνα με τον Παυσανία, μάλιστα, στο Ερεχθείο υπήρχε ένα φρέαρ σε σχήμα τρίαινας, μέσα από το οποίο, κάθε φορά που έπνεε νότιος
άνεμος, ακούγονταν ήχοι κυμάτων. «Τα μυστικά της Ακρόπολης βρίσκονται στα πηγάδια, τα σπήλαια και τις ανασκαφικές στοές που έγιναν από τους αρχαιολόγους πριν από 100, και πλέον, χρόνια», λέει ο «ξεναγός» μας σε αυτή την -εικονική- περιήγηση. Και θυμάται μια αξέχαστη εμπειρία που είχε, όταν, εντελώς τυχαία, ανακάλυψε μια στοά γεμάτη θραύσματα κεραμικών, μαζί με κάποιους λευκούς σκορπιούς που τα. φυλούσαν.
(Ευχαριστούμε τον Σωτήρη Γούση για τις πληροφορίες και το υλικό που μας παρείχε)
Το βιβλίο του Aρη Mαλανδράκη "SEX" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΟΤΑΜΟΣ